"Jungkookie ဒီကိုလာ"
လွပေသာ ကမ္းေျခတစ္ေလ်ွာက္
ေျပးလႊားေဆာ့ကစားရင္း
Jimin တစ္ေယာက္တည္းေငးေနသည့္
Jungkook အားလွမ္းေခၚလိုက္သည္
"Jungkookie ငါတို႔
ပင္လယ္စာ သြားစားရေအာင္"
"Nae jimin hyung"
သူနဲ႔ မလွမ္းမကမ္း မွာ
႐ွိေနတဲ့ ရယ္သံ လြင္လြင္ေလးအား
လ်စ္လ်ဴရႈ ကာ jimin ေခၚရာေနာက္
လိုက္လာခဲ့လိုက္သည္
ကိုယ္က ခ်စ္မိလို႔နာက်င္ရတာလား
ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူက ျပန္မခ်စ္လို႔
နာက်င္ရတာလား
Jungkook အေျဖမ႐ွာတတ္
ခ်စ္ရတဲ့ သူစိတ္အေႏွာက္အယွက္
မျဖစ္ေအာင္ေ႐ွာင္ဖယ္ ေနျခင္းသည္သာ
အေကာင္းဆံုး မလား
Jungkook ထိုအိမ္သစ္တြင္ေနသည္မွာ
တစ္လပင္ ေက်ာ္ေနၿပီး
ထိုတစ္လေက်ာ္အတြင္း
မည္သည့္အရာမွ ေျပာင္းလဲျခင္းမ႐ွိ
သူ႔ ကို မုန္းသူက မုန္းေနဆဲ
သူ႔ကို အလိုမ႐ွိသူက ႐ွိေနဆဲ
သူဘယ္ေလာက္ႀကိဳးစား ႀကိဳးစား
အရာမထင္
အခုလည္း သူတို႔ အပန္းေျဖ ဖို႔
မန္ေနဂ်ာ Sehun က ကမ္းေျခသို႔
လာပို႔ေပးျခင္းျဖစ္သည္
"Jungkookie ...... Kookie
Kookie!!!!!!!!"
"Nae hyung"
"ဘာေတြေတြးေနတာလည္း
ေခၚတာၾကာေနၿပီး"
သူေခၚတာကို မၾကားရေကာင္းလား
ဆိုၿပီး ဆူပုတ္ပုတ္ျဖစ္ေနတဲ့
Jimin အား jungkook
ၾကည့္ၿပီး ေခါင္းခါလိုက္သည္
"ႏႈတ္ခမ္းဆူမေနနဲ႔ လိုက္လည္း
မလိုက္ဘူး"
Jimin တို႔ တုန္႔ျပန္ခ်ိန္ေတာင္မရလိုက္
Jungkook တို႔နားရြက္ အဆြဲမခံရေရး
အတြက္ ေျပးေလၿပီး
"Jeon Jungkook!!!!!!!
မေျပးနဲ႔ မင္းေသၿပီး"
"Ya!!!!!!! Jeon Jungkook!!!
ရပ္ေန"
"လိုက္ဖမ္းေလး ဟဟ"
ထိုလိုက္တမ္းေျပတမ္း ေဆာ့ေနေသာ
ေကာင္ေလး ႏွစ္ေယာက္အား
ၾကည့္ေနသည့္ အလိုမက်ေသာ
မ်က္ဝန္းႏွစ္စံုကို ထိုေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္
သတိထားမိဟန္မတူ
နီေစြေစြ ေကာင္းကင္ႀကီးက
ေမွာင္ရိပ္သန္းလာခဲ့ၿပီး
သူနဲ႔ jimin hyung
သေဘာၤေပၚတက္ဖို႔
ျပင္ဆင္ေနၾကသည္
أنت تقرأ
အသက္မဲ့ေန႔စြဲမ်ား
أدب الهواةေကာင္ေလး ၇ေယာက္ ရင္ဆိုင္ရတဲ့ အသက္မဲ့ေန႔စြဲေတြ အခ်စ္ သူငယ္ခ်င္း အတၱ မာန မနာလိုမႈ ေတြနဲ႔ သူတိုရဲ႕ အသက္မဲ့ေန႔စြဲေတြ ကုန္ဆုံးမွာလား သူတို႔ကေရာဘာေတြ ေပးဆပ္ရမွာလည္း
