KENDİN OL YETER

190 4 0
                                    

Alarm sesini duyar duymaz uyandım. Erkendi gerçi ama tüm gece hiç uyuyamadım. Evet bütün gece onu düşündüm. Can bir an olsun aklımdan çıkmadı.

Hiç sevmediğim okul formalarını giyidim. Saçımı topuz yaptım ve altına pembe bir kurdele taktım. Çok hafif bir ruj sürdüm. Siyah kaşe kabanımı ve siyah catlerimi giyimek için hazırladım. Kahvaltı yapmak için aşağıya indim. Annem çoktan kahvaltıyı hazırlamış beni bekliyordu. "Günaydın anne. Erkencisin bugün.""Günaydın bebeğim. Bugün 09.00 da işe gidicem. O yüzden dedim ki erken kalkıyımda kızıma kahvaltısını ben hazırlayım. Bak sana gözleme yaptım.""Mmm nefis gözüküyor anne. Ellerine sağlık. Yanına birde çay yaparım harika olur."dedim ve çaylarımızı hazırladım. Dün akşam bir ilk yaparak çantamı hazırladığımdan rahat rahat kahvaltımı yaptım."Ben çıkıyorum anne.""Benim bırakmamı ister misin? Daha vaktim var.""Hayır anne zaten okul hemen alt sokakta ben yürürüm."dedim ve annemi öptüm. Kaşe montumu ve catlerimi giyip evden çıktım. Tam gidicektim ki çantamı almadığımı fark ettim ve zile bastım." Kim o?""Benim anne." Annem kapıyı açtı. "Ne oldu bebeğim?""Anne ya çantamı unutmuşum. Odamdan getirir misin?""Tamam canım, bekle hemen gelirim.""Al bakalım çantanı. Başka birşey unutmadığına emin misin? ""Teşekkürler anne. Başka birşey unutmadım. Akşama görüşürüz. Bb"dedim ve yola koyuldum.

Şarkı mırıldanarak ilerliyordum. Kendimi o kadar kaptırmışım ki arkadaşımın seslendiğini bile duymadım. En sonunda arkadaşım bağırdı. "SU! Beni duyuyor musun?" Bir an irkildim ve kafamı yana çevirdim. "Can!"diye bağırdim bir an. "Hey neden bağırıyorsun?""Bir an öyle bağrınca korktum.""Özür dilerim seni korkutmak istemedim.""Önemli değil" dedim ve sıcak bir gülümsemeyle onun gözlerinib içine baktım. O da bana bakıp gülümsüyordu. İste ben bu an için herşeyi verebilirdim. Bir an aklıma takıldı ve sordum:"Sen nerden çıktın?""Biz bir hafta önce şurdaki siteye taşındık." dedi. Bunu demesiyle o kadar mutlu oldum ki okula koşarak gidesim geldi. Düşün yani o kadar mutluyum okula koşucam. Onu artık daha fazla görücektim. "Baya yakınlaşmışsız bizim eve. Bak sizin sitenin yanındaki yeşil ev de bizim ev."dedim."Biliyorum. Yani sabah seni o evden çıkarken gördüm."dedi. "Ve durağımıza ulaştık"dedim gülümseyerek. Aynı sınıftaydık ve birlikte sınıfa çıktık.En yakın arkadaşım Buse biz sınıfa girdiğimizde bana öyle bir baktı ki böyle imalı imalı. (bilirsiniz)

Çantamı Busenin kaptığı sıraya koydum. En arkanın bir önüydü ve montumu asmak için arkamı döndüğümde arka sırada Can ve en yakın arkadaşı Ahmetin oturduğunu gördüm. Benim arkamda Can ve Ahmet neden oturuyordu hemde bir sürü yer boşken. Neyse tüm ders boyunca arkamda olucaktı. Montumu asmak için ilerledim. Ahmetle birşey konuşuyorlardı. Ne olduğunu çok merak ettim doğrusu. Hızlı adımlarla Busenin yanına kaloriferin oraya gittim. "Günaydın Buse""Günaydın. Oha knk Canla birlikte mi geldiniz?""Evet. Biliyor musun bizim yan taraftaki siteye taşınmışlar. Sabah beni yolda gördü. Öyle konuştuk işte.""Kızım nasıl yer kapmışım ama?""Knk harikasın varya Can tam arkamda.""Ben böyle yer tutarım."dedi. İkimizde gülümsedik o an Cana baktım ve gözgöze geldik. Ay acaba ne konuşuyorlardı. Çok merak ediyordum. Ama kapı açıldı ve içeri hiç sevmediğim varlık geldi Deniz. O gülümsemem ve bakışma o an son buldu. Deniz Cana yavşıyordu. Ama Can onu sürekli tersliyordu. Deniz "Can nasılsın?""Sen gelene kadar iyiydim.""Neden böyle diyorsun?""Gider misin? Knkmla birşey konuşuyorum." dedi. Denizin yüzü düştü ve ben bunları duyunca çok mutlu oldum. Denize bir bakış attım Can benim der gibi çok iyiydi. Derken birden coğrafyacı içeri girdi. Of neden geldi ki. Kendisi aynı zamanda bizim sınıf öğretmenimizdi. Sağı solu belli olmazdı.

Birden bağırdı "Arkadaşlar artık bir oturma düzeni yapıcam sınıfta çok uğultu oluyor ve ders işlenmiyor." dedi. Ay çok heyecanlandım doğrusu kiminle oturucatim? inşallah Canla otururum diye iç geçirdim. Ben bunları düşünürken hoca defteri dolduruyordu. Bir dakka Canı ya

Denizle oturtursa! Of çok kötü olur ya. Bu sırada Denize yine sert bir bakış attım. Hoca ayağa kalktı ve yavaş yavaş gezinmee başladı. "Su sen kalk, Ahmet sen Suyun yerine otur." dedi. Ayaktaydım ve heyecanlıydım Denizle Can oturmamalıydı bu olmazdı. "Deniz sende kalk." dedi hoca. Canın yanı hala boştu ve Denizle ayaktaydık. "Canın yanına hanginizi koysam karar veremedim. Tamam ya sen geç..."

KENDİN OL YETERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin