Scott Gitmemeli

131 9 0
                                    

Kafamı kaldırdım yavaşça. Yine dersteyim. Bu aralar fazla rüya görmeye baslamistim. Hayaller ve rüyalar fazla gerçekçi olmaya başlamıştı birde.

Çantamı toparladim kitapları dolabima bıraktım. Dolabimi kapattım ve biraz onve yere bıraktığım çantamı almak için yere egildim. Çantamı alırken yerde çilek kokulu mor kagidin birebir aynısını olduğunu dusundugum bid kağıt buldum.Çevreme bakindim. Kimse yoktu. Kağıdı aldım ve actim. "Rüyan nasıldı güzelim? Seneryosu bana ait. Güzel öyle değil mi ? Çok anlamlı çok amaçlı. Başrolse sensin. Oynamaya devam et ateş kız. Eğlence seni bekliyor. Bende biraz eğlenmek istiyorum. Eglendir beni."

Tanrim! Neden ben!?

Evin kapısını açtım. Karşımda Scott. "Amy, biraz konuşabilir miyiz?"

"Tabii ki abicim."

Salona doğru ilerledik. Ordan mutfağa ve ordan Scott'ın odasına.

"Birşey sormaliyim Amy, ama vana doğruyu soylemeni istiyorum. Harry'i gerçekten seviyor musun?"

"Abi bu-"

"Bak Amy. Seni her hafta sonu seni onunla görenler var. Onun evine gittiğini, bazen orda kaldığını söylüyorlar. Onu gerçekten seviyor musun?"

"Bilmiyorum Scott. Kafam çok karışık. Ne yapmam gerektigini bilmiyorum. Onunla biraz mesafe koymaya karar verdim. "

"Seni üzüyor mu?"

"Hayır sadece..." Scott tek kaşını kaldırmış bana bakıyordu. Elimle yüzünü kapatıp "Offf yapma şunu." dedim gülerken. "Neyi?"

"Tek kaşını kaldırarak yaptığın şeyi."

"Öyle mi küçük hanım?" dedikten sonra beni salona cekistirim gidiklamaya başladı. Guluslerimin arasından "Dur....Yapma" diyordum ama beni dinlemiyordu. Abimi çok seviyorum.

Uyandığımda kendimi iyi hissediyordum. Hayatimda Harry yoktu. Mutlu ve guvendeydim fakat o kıvırcık kafayla hala konuşmam gereken şeyler olduğunu hatırlayınca o gün rüyamda gördüklerim aklıma geldi. Sonra dolaplardaki notlar.  İrkildim birden. Kapım tiktiklaninca kafamı o tarafa çevirdim. "Amy? Uyanık misin?" Kafamı yorganın altına saklayıp sirtimi kapıya döndüm. Kapinin açılış sesinden sonra yaklaşan ayaksesleri doldurdu odayı. Yavaşça yorganı yüzümden çekti Scott. Uyuduğumu sanıyor olmalıydı. Gözlerimi açmadım ve uyuyor gibi yapmaya devam ettim. "Amy?" Elini yüzüme koydu. Biraz kipirdandim. Yavaşça saçlarımı oksamaya başladı. "Amy bunu nasıl söyleyeceğimi bilemiyorum.Uzun zamandır senle bunu kinusmak için bekliyorum. Ben- ben Almanyaya gidiyorum."

"Ne!?" diye fırladım birden yataktan. Heryer buğulu görünmeye başlayınca anladım gozlerimin doldugunu. Scott yanıma yaklaştı,  elini koluma koyuyordu ki çekildim. "Ne dedin?"

"Ben gidiyorum Amy."

"Ne diyorsun Scott?! Sana en ihtiyacım olduğu zamanlarda gidiyorsun öyle mi ?! Tamam git ama geri gelme!?" Yaşlar yanaklarimdan süzülüyor ve dudaklarimin arasında bir tabaka olusturuyordu. Scott yaklaşmaya başladı. Sirtim duvara yaslanana kadar geri gittim. Sonra elimi açıp öne uzatarak ağlamaklı bir sesle "Gelme!" diye bağırdım. Durmadı. Geldi ve omuzlarimi tuttu. "Şşşt tamam Amy. Hergün konuşuruz,  Skype'la görüntülü konuşuruz, Viber 'la sesli konuşuruz. Yokluğumy hiç anlamazsin."

"Neden gidiyorsun peki?" Sesim fısıltı şeklinde ağlamaklı çıkmıştı.

"Buradaki olaylar beni boğuyor. Yurtdışında daha rahat okuyabilecegimi düşünüyorum. Ama sen böyle yaparsan gidemem Amy. Lütfen bunu bana yapma."

Cevap veremedim.Başımı Scott'in göğsüne gömüp güven verici kollarına gendimi biraktim. "Şimdi hazirlanmalisin. Okula geç kalabilirsin."

Formalarimi uzerime geçirdim. Saçlarımı tepeden salas bir topuz yaptım ve aşağı indim. Mutfaktan birşeyler atistirip kimseye takılmadan evden çıktım.

Okulü görür hale geldigumde arabalarin arasında Ross'un arabasını gomustum. Yanında da.... Ross Harry ile kavga ediyordu sanırım. Yavaş adımlarla okula doğru yürürken Ross arkamdan seslendi. "Amy, bir dakika bekler misin?"

Durdum ama arkamı donmedim. Rüzgârla gelen koku çok tanidikti. Bu Harry'nin parfümü olmalıydı. Tahrik ediciydi. Ondan korkuyordum fakat onda beni çeken birşeyler olduğuna yemin edebilirim.

"Amy, bu çocuğu tanıyor musun?" Parmağıyla yanımıza doğru gelen Harry'i işaret ediyordu. Biraz düşündüm. Harry'i kırmak istiyordum. Bizi duyabilecek kadar yaklaşınca "Hayır." dedim Ross'a doğru. Harry saskin gözlerle beni suzerken biz Ross'la okula girdik. "Sonra görüşürüz." deyip sinifima yöneldim."

Son dersteydik. Hafif uyuklamali kafamı sirama koymuştum ki bir titremeyle kendime geldim. Telefonumu cebimden yavaşça çıkardım. Sıranın altında tutarak mesajı açtım.

"Amy. Çıkışta seninle vakit geçirmek istiyorum. Beni bekle. Seni almaya geleceğim. Üstelik bir kaç tane sürprizim de var.- Scott"

Arkadaşlar çok üzgünüm. Just Us kendi kendine silindi:((((( yeniden yazmam gerekecek. Lütfen okuyun. Yeniden yazicam. Aynı fotogref. Bolumleri kopyalamaya calisicam. Hepsi silindi tamamen off...

Trust Me (Güven Bana)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin