Stiefbroer (voltooid)

Chapter 10.

P.O.V Fleur

Ik vertelde Michelle alles over Thomas. Toen ik was uitgepraat bleef ze eerst heel even met haar gedachten verzonken en daarna gaf ze antwoord:

"Ik zal wel een hartig woordje spreken met de ouders van Thomas, en meis je kan altijd bij me terecht als hij weer zoiets doet. Misschien kunnen jullie altijd hier het project maken en dan vertel je mij wanneer jullie dat doen zodat ik jullie in de gaten kan houden. Goed?"

"Perfect" Ik ging met mijn hoofd op haar schouder liggen. Ze streelde me over mijn rug. Het voelde vertrouwd. Ik had dit zo vaak met mama gedaan...

Mama...

Ik mis haar zo, waarom bestaat die stomme ziekte !

Voor ik het wist barstte ik in huilen uit.

"Wat is er meisje? Is het je moeder?" Hoe weet ze dat? het zal wel een moederinstinct zijn.

"J..ja" Stotterde ik.

"Dank maar aan het heden en nu, en denk eens na! Ze heeft het perfecte leven met jou gehad, niet waar?" Ik knikte. Waarom zou mijn vader ons ooit verlaten? Blijkbaar dacht Michelle er ook aan.

"Misschien is er wel een rede dat hij jullie verlaten heeft." Dat zou wel waar kunnen zijn, maar had hij het dan niet tegen mam kunnen vertellen? Dat is toch op zijn minst toch wel aardiger dan weggaan als ze zwanger is!

"Nou, ik moet maar eens gaan koken" Michele stond op en liep mijn kamer uit. Ik ging op mijn bed liggen en begon te huilen. Ik merkte niet dat James binnen kwam. Ik keek hem aan.

"Ik wil.. niet dat je me zo ziet.. Ik..stel me a..aan" hij suste:

"Je stelt je niet aan, ik zou ook huilbuien krijgen als ik jouw was" Hij kwam bij me op bed liggen en sloeg een arm om me heen.

Hij begon me te zoenen en als snel zaten we te tongen. Ik liet hem los en ging op hem liggen.

Ooit ben ik er wel klaar voor

Weer een nieuw hoofdstukje!

-Vote, Comment & Follow

~Liza