NESLİHAN

entertain- 2

yazma saati akşam:21.17

tarih 21.10.2016

merhaba bugün kitap değilde biraz düşüncelerimi yazmak istedim umarım okursunuz.

Sanırım hayatımın en zor dönemlerinden geçiyorum bu mümkün'mü ? gerçekten kayıp ediyorum her şeyi hani ben her insanı anlayamıyorum onlarda beni belki sıkıntılı dertli birisiyim ama benim kadar onlarda öyle yadırgamaları çok saçma" keşke diyorum ah şu hayalerim gerçek olsa" olmuyor ne yazık olmuyor acımalarını istemiyorum bana"

bendeki kudret belkide hiç kimsede yok yada var hiç bir'şey düşünmek istemiyorum ben onu oka dar uzaktan seviyorum'ki" içtiğim şaraplar maziye yani onu hayata ilk gördüğüm o minibüs camına o nu merak edip koştuğum okul bahçesini tırmandığım o okul duvarlarını bir kadın için girdiğim kavgalar hep onun için dua etmem boşaymış deme'ki" şimdi ben bu müzikleri dinlerken kitabımı yazıyorum masamda şarabım ve sigaram inanınki yazarken içinde gibiyim olayların merkezinde kocaman bir enkaz alanında ama hiç kurtulan yok gibi.

ben nerden biliyim hayat çok garip sevgide öyle seversin seversin çok seversin onunla yıldızlarda buluşursun ama o seni aşağıya iter işte o zaman sanki bir ip iner yıldızlardan ama o telde dikenli tel" sevdiğin için tutmak zorundasın kardeşim tutmak zorundasın.

her birimiz baştan başlamak istiyoruz bu sayfalar kadar beyaz berak" bir hayata o kadın ya hiç aşk yaşamamış yada hiç bir zaman kimse onu çok sevmemiş biz aslında çok muhtacız sevilmeye yalız insanlarla beraber bu gelir işte muhtaç olmak nedir ? birinin zorla vereceği"

günahlarla yıkanmış pis sevgi simi ? yada birinin size vereceği paramı ? ben söyleyeyim" muhtaç olmak birinden bir şey beklemek değildir" muhtaç olmak tıpkı kanayan yarayı bandajla sarmak gibi sen saramazsın o sarar ama sardığı yerin bir yanını'da kanatır ben bu şehirin karanlığından kaçıyorum evimin karanlığına ve o kadın şimdi mutlu gibi yada yalnız

ben huzurlu değilim sefa sürmüyorum" sadece bekliyorum bir umut yeşermesini kurak dünyalarımızda viski şarap çok acı evet ama bir yerden sonra çektiğin acıların yanında hafif bir ilaç gibi kalıyorlar" birini yadırgamak çok saçma ve aşırı mantıksız ben bu hikayenin sonunu kurgulamadım istemedim" sonlardan nefret ederim çünkü son bitiyor" artık öyle bir şey yok Neslihan diye bir kitap hiç yazılmamış olacak ileride her kez unutacak. uzatmadan iyi akşamlar yine ondan mesaj yok sesiz melek.

odamdayım yatakta uzanıp havaya bakıyorum ve şu geldi aklıma saçma biraz ama galiba marsta yaşam var belgeseleri izlemenizi tavsiye ederim"