ตึ้ง!
เสียงแจ้งเตือนจากแอพพลิเคชั่นที่มีไอค่อนสีเขียว โปรแกรมแชทยอดฮิตที่สุดในขณะนี้ มันมักจะเป็นแบบนี้ทุกครั้งที่ในเวลาสี่ทุ่มสิบห้านาทีของทุกวัน จะมีข้อความของบุคคลปริศนาที่เขายังไม่กดแอดเฟรนด์ส่งเข้ามาด้วยข้อความแปลกๆ ซึ่งคนตัวเล็กที่เตรียมเช็คข้อความก่อนเข้านอนก็ไม่เคยคิดที่จะพิมพ์ตอบกลับไปเลยซักครั้ง เหตุการณ์นี้มันเกิดขึ้นเมื่อประมาณหนึ่งเดือนที่ผ่านมาติดต่อมาจนถึงตอนนี้ ก็ตั้งแต่ที่ชื่อเสียงของเขาทั้งในเฟสบุ๊คและไอจีกระฉ่อนขึ้นมานั่นแหละ ข้อความบ้าๆ พวกนี้ก็เริ่มส่งมาหาเขา บ้าชะมัดเลย
ถึงแม้แบคฮยอนเด็กหนุ่มตัวเล็กอายุเพียงแค่สิบเจ็ดคนนี้จะกลัวอยู่นิดๆ แต่ก็นึกใจกล้าขึ้นมาที่วันนี้คิดที่จะตอบกลับเจ้าของข้อความปริศนาที่ใช้โปรไฟล์เป็นรูปโจ๊กเกอร์แสนน่าขนลุกนั่นเป็นครั้งแรก ทั้งที่ผ่านมาเขาได้แต่อ่านและก็ทิ้งใว้อย่างนั้นโดยที่ไม่คิดจะตอบกลับเลยเสียด้วยซ้ำ ปล่อยให้มันเป็นแบบนั้นราวกลับว่าเขาไม่เคยได้รับข้อความแบบนั้นมา มันก็แค่การหลอกตัวเอง ไม่ให้กลัวไปมากกว่านี้เท่านั้น
จริงอยู่ที่คนส่งข้อความมาทางไลน์ส่วนตัวเขามีจำนวนที่พอควรแต่ไม่ได้เยอะมากเพราะมีเพียงบุคคลที่รู้จักเท่านั้น แต่เขาก็ไม่แน่ใจว่าบุคคลที่ชอบส่งข้อความแปลกๆมาตลอดคนนี้เขารู้จักหรือเปล่า หรืออาจจะเป็นไอ้เซฮุนที่กำลังแกล้งปั่นหัวเขา แต่...ชื่อ pcy นี่มันก็คุ้นๆจริงๆนะ แถมข้อความที่ส่งมาแต่ละข้อความก็ราวกลับรู้จักเขาดีซะอย่างงั้น เมื่อคิดแทบตายก็ยังคิดไม่ออกว่าใครจะกล้าเล่นอะไรบ้าๆด้วยการแกล้งให้เขาจิตตกได้ขนาดนี้นอกจากโอเซฮุนห้องเอควบตำแหน่งผู้จัดการเคลียงานตอบรับพวกรีวิวให้เขา แถมยังเป็นเพื่อนที่แบคฮยอนสนิทมากๆ เขาก็คิดไม่ออกแล้วจริงๆ ว่าไอ้คนที่ชอบแกล้งให้เขากลัวแถมทำเหมือนกับว่ารู้จักเขาดีด้วยนี้จะเป็นใครอื่นถ้าไม่ใช่อีเพื่อนเฮง(ซวย)คนนี้แล้วจริงๆ
YOU ARE READING
[SF]psychosis CB
Fanfictionone stories of chanbaek>< -เขาเป็นโรคจิต นั่นแหละที่ผมสัมผัสได้-