KISKANÇ

KISKANÇ -6-

Multimedya Mira.

Sesi duyunca Kaan koşarak yanıma geldi. Fakat şuan onu çok da umursayacak durumda değildim.

"O-okan.."( Unutanlar için, Mira'nın Kaandan önceki sanal sevgilisi.)

"Mira."

Gözlerine baktım. Sadece gözlerine. Fakat hiçbir şey hissetmedim. Ne bir duygu yoğunluğu ya da herhangi bir şey, hiçbir şey hissetmiyordum. Bu garipti. Bu anı çok önceden yüzlerce defa hayal etmiştim, o zamanlar hayal etmek bile beni son derece heycanlandırırken şuan hiçbir şey hissetmemem garipti. Ne değişmişti?

"Mira, biraz konuşabilir miyiz?"

Bu cümleyi kurarken gözleri biran bir adım arkamdaki Kaan'a kaydı ve sonra tekrar beni buldu.

"Ha-hayır!"

Onunla konuşmayacaktım çünkü onu istemiyordum. Kaanla mutluydum. Şimdi her şeyin berbat olmasını, hayatımın boka dönmesini istemiyordum.

"Lütfen. Bana açıklamama izin ver."

"Hayır dedi! Duymadın mı!"

Ben konuşamadan Kaan cevap vermişti. Yanıma geldi ve beni biraz yana kaydırarak yanımda durdu.

"Sana sormadım!"

Kavga edeceklerdi. Bu arada arkadaşları da yanımıza gelmişti.

"Ne konuşacaksan ikimiz konuşalım. Mirayla bi sikim konuşamazsın!"

"Buna sen değil o karar verir!"

Bi siktir git amına koyayım ya! Ben ne güzel pizzamı yiyecektim!

"Mira içeri geç!"

Kaan'ın bu ses tonuyla konuşması iliklerime kadar korkmama sebep olmuştu.

"Kaan, lütfen kavga-"

Daha cümlemi bile bitiremeden tekrar konuştu.

"İçeri geç dedim!"

Bağırmıyordu fakat çok ürkütücüydü.

"Ka-"

"Sana içeri geç diyorum!"

İste bu sefer bağırmıştı. Bir şey demeden içeri yürüdüm. Benden bir kaç dakika sonra arkadaşlarıda geldi. Ben ikili koltuğa onlarsa üçlü koltuğa oturuyorlardı. On dakika sonra endişelenmeye başlamıştım. Büyük ihtimal yumruklaşıyorlardı. Peki ya hangisi dayak yiyordu? Ne Okan'ın ne de Kaan'ın kavga ettiğini görmüştüm. İkisininde nasıl dövüştüğü hakkında bir fikrim yoktu. Okan umrumda değildi. Benim korktuğum şey Kaan'ın canının yanmasıydı. Bir on dakika daha sonra içeri Kaan girdi. Kaşı açılmıştı, kanıyordu. Geldi ve oturdu. Bir şey demdim. Pansuman yapmak için acil durum çantasını aramaya başladım evin içerisinde. Banyoda bulmuştum. İçerisinden gerekli olan malzemeleri aldım ve içeri geldim. Kaan malzemeleri görünce amacımı anladı.

"Gerek yok!"

Neden bu kadar soğuk konuşuyordu ki! Lanet olsun!

"Sormadım."

Onun kadar soğuk çıkarmaya çalışmıştım sesimi. Kızması umrumda değildi. Bu pansumanı yapacaktım! Pamukla yüzündeki kanları temizledim önce. Daha sonra başka bir pamuğa tentürdiyot döküp yaraya bastırdım. Kafasını çeker gibi oldu fakat sonra hareketsiz durmaya devam etti. Sonra da yara bandı yapıştırıp pansumanı tamamladım. Banyoya gidip tentürdiyotu ve artan pamuğu yerine koydum. Kullandığım pamukları çöpe attım. Aşağı inmek için arkamı döndüğümde Kaan karşımda dikiliyordu.