Öncelikle şunu belirtmeliyim ki ben bu kitabın finalini, kitaba başlarken hazırlamıştım. Aklımda tek ve belli bir son vardı. Fakat kitabı yazdığım sürede geçen zaman içinde fikirlerim oldukça değişti. Karakterlerimi tanıdım. Onlar gibi düşündüm. Ve istediğim değil, olması gereken bir son yazdım. Ve emin olun ki böylesi çok daha iyi oldu. Beni kesin kararımın "değiştirilebilir" olduğuna inandıran ve her fırsatta yanımda oran biricik arkadaşım morpheusxx'e teşekkür ediyorum. O olmasaydı bir final bile olmazdı. (Saygıdeğer Rapunzel)
Evet bu hikaye kimsenin istediği gibi ilerlemedi. Bu hikayeyi açanlar kendilerini pembe bir aşk hikayesinin içinde bulacağını zanetti fakat ben onlara böyle bir şey söylediğimi hatırlamıyorum.
Zaten sonrasında da beğenmediklerini *nazikçe* belirtip okumayı bıraktılar.
Fakat bunu pembe dizi gibi görmeyen, gerçekliği hisseden ve güzel yorumlarını eksik etmeyen okuyucularımında olduğunu biliyorum. Zaten bunu onlar için yazıyorum.
Siz olmasaydınız ne Jas olurdu ne Evi ne de Aerion. Yazmamdaki tek sebep beni güldüren yorumlar oldu. Anlayışlı bekleyişleri ve daha bir sürü şey için hepinize teşekkür ediyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Büyük Fedakarlık
Historical FictionSavaşla büyüyen çocukların yaralı yürekleri vardır. Yitirirler çünkü evlerini, annelerini, ilk aşklarını, koşup oynadığı toprakları... Geriye bir tek acı hatıralar kalan çocukluğunu bırakmak demektir bu. Smirnow Krallığı'nın prensesiyse sadece savaş...
