"Alisa, baby, can you hear me? This is mom.."
I slowly opened my eyes and adjust to the brightness of the light. My head still hurts.
"Thank God, how are you hon? Are you feeling well?"
"Im fine mom, but my head still stings a bit."
"You still need to rest. Remember Alisa that you should not force yourself to remember things dahil ito lang ang mangyayari sayo, let it be back by themselves, your memories may be gone but eventually they will come back okay, just be patient and wait." sabi ng doctor. Alam ko naman yun eh but something's giving me the urge to bring my memories back. Its Jimin. Who are you?
"I told you na huwag ka nalang lumabas ng bahay sa gabi, why are you so stubborn Alisa Fei, why dont you just listen to your mother? Look what happen to you. Gosh" Frustrated na sabi ni Mommy. I laughed at her.
"Why are you laughing huh? Are you happy that im worried to death here."
"Haha no mom, im happy that you're worried, i thought magkukulong ka nalang at hindi na lalabas sa office mo. Haha you are making me laugh mom." I continued laughing but when i saw her serious look ay tumigil na ko. Umupo siya sa bed katabi ko at kinuha ang kamay ko.
"Hon, why are you thinking like that, of course im worried, i care about you, im your mother. Kahit marami akong gawain sa kompanya i still find time para makasama kayo ng daddy mo."
"I know mom, pero minsan kasi naiisip ko na mas mahalaga pa yung trabaho niyo kesa sakin, ako na nga lang yung nag-iisa niyong anak hindi niyo pag mapagtuunan ng pansin. Like what happened awhile ago, pagsabay lang ng pagkain sakin hindi niyo pa nagawa, minsan kasi Ma feeling ko mag-isa lang ako pero nandiyan naman kayo. Hahaha nevermind what i said Mom, im okay."
Bigla naman akong niyakap ni Mommy at narinig ko ang mahinang hikbi niya. "Im sorry if we made you feel like that. Akala namin okay lang sayo at naiintindihan mo yun but we never thought na nasasaktan ka na pala namin. Dapat mas inaasikaso ka namin ngayon dahil sa kalagayan mo pero anong ginagawa namin? Mas babad pa kami sa trabaho. Im sorry Alisa, we are very sorry."
"Mom its okay, I understand, wala naman kayong dapat ipag-alala, i have no hard feelings for the both of you. Okay lang ako."
"Aish tignan mo pinapaiyak mo pa ko, yung make-up ko. Ikaw ha wag ka ng lalabas sa gabi, kundi kukurutin ko na yung singit mo." Tinawanan ko nalang yung nanay ko dahil sa kaistriktuhan niya but i know na ginagawa niya lang yun for my sake.
"Buti nalang may tumawag sakin kanina at sinabing hinimatay ka nga daw." Thats when i remember Jimin, nasan kaya siya?
"Si Jimin po ba yung tumawag? Hindi niyo na ba siya naabutan nung pinuntahan niyo ako?" Nanlaki ang mata niya at naging seryoso ang mukha niya dahil sa sinabi ko.
"Anong sinabi mo? Sino ulit yun?"
"Po? Si Jimin?" Mas lalong lumaki ang mata niya ng ulitin ko ang pangalan ni Jimin. Kilala niya ba yun?
"Anong meron sa kanya anak?"
"Ha? Hindi ko po kayo maintindihan."
"Huwag na huwag mo ng mababanggit ang pangalan na yan Alisa."
"Ha? Bakit po? Ano bang meron sa kanya?"
"Just listen to me okay? Dont you dare call that name ever again. Do you understand?"
"Yes mom." Sagot ko kahit litong lito na ko.
******
A week had passed since that incident in the park. Since then hindi na nagpakita sakin si jimin. I wonder why? Nandito ulit ako sa school garden at nagbabakasakaling dumating na si Jimin. Nagtatampo na ko ha. Hilig talaga mangiwan sa ere nung lalaking yun. Since October na at malapit na ang exams at ang dami ng kailangan ipasa, gumagawa na ko dito habang naghihintay. Tss pag yun talaga hindi pa nagpakita sakin, hinding hindi ko na siya papansinin.
Days had passed at ni anino ni Jimin ay hindi ko pa rin nakikita. Tss kung tampo lang ang nararamdaman ko dati, inis na ngayon. Wag na siyang magpakita sakin. Bahala na siya sa buhay niya.
I make myself busy by doing my requirements and reviewing my lessons for exams. Para madistract na din ako kay Jimin. Tss sa lahat ba naman kasi ng pwede kong isipin, si Jimin pa. But why do i feel like I miss him? Shit. What's happening to me? Huhuhuhuhu why are you doing this to me huh? Bat mo ko pinapahirapan. Arrggghhhh wag ka talaga magpapakita saking gunggong ka. Ginugulo mo yung feelings ko.
What?
Ano yung sabi ko?
Yung feelings ko ano?
I remembered the time when he hugged me so tight. Bakit parang pamilyar? My heart skipped a beat that time. Kinilig na ata lahat ng parte ng katawan ko. Panira lang yung headache ko, tss. Pagtapos tuloy non hindi na nagpakita yung ungas na yon. Ano yun, naawkward-an kaya siya? O kaya nailang sakin dahil niyakap niya ko? Eh bakit ang tagal naman niya ata mawala. Tsk ano ba tong iniisip ko. Pakialam ko ba sa kanya hmp.
Nandito ako ulit sa park pero para sa kaalaman niyong lahat hindi ko siya hinihintay okay, wala akong hinihintay. Umaga ngayon kaya naisipan kong magjogging at nagpahinga lang ako sa park, yun lang yun. Pero bwisit na tadhana to, kung kailan ayaw ko siyang makita eh ngayon pa lumitaw. Peste.
"Alisaaa." Tawag niya pero hindi ko pinansin. Bahala ka diyan. Naglakad na ko pabalik dahil ayokong makita yung pagmumukha niya.
"Uy Alisaaa, ano bang problema mo." Sigaw niya, tss ako pa tinanong niya, eh siya nga ata tong may sapak sa ulo tss.
"Uy Alisa." This time inabutan na niya ako at hinarap ako sa kanya. Hindi ako nagsalita at tinaasaan ko lang siya ng kilay.
"May kailangan ka ba? Kasi kung wala pede na ba kong umalis?" Nung hindi siya sumagot ay tumalikod na ko. Pero bago pa ko makaalis ay hinawakan na niya ko sa magkabilang balikat at tingnan ng diretso sa mata.
"Galit ka ba? May ginawa ba kong mali ha?" Hindi niya talaga alam noh tss.
"Hindi, hindi ako galit Jimin. Ang saya ko nga eh. Tss. Sino ba naman hindi magagalit ng bigla bigla ka nalang mawawala at hindi magpapakita ng ilang araw." Imbes na malungkot at maawa siya sakin ay ngumiti pa siya ng nakakaloko. Tss may saltik talaga ting isang to.
"Miss mo na ko noh? Ikaw ha? In love ka na sakin no?" Bigla akong pinagpawisan at ninerbyos. Ghaddd Jimin why are you making me feel this way.
"K-Kapal ng m-mukha m-mo, hmp i h-hate you." Tumalikod na ko at tumakbo ng sobrang bilis para di na niya maabutan.
Wag kang bibigay Alisa, susuyuin ka dapat niya ha, pabebe ka muna ngayon. Aish.
****
Baka 3 to 4 chaps to go nalang. Fighting. Leave a comment and vote <3
- Nyxx :)
BINABASA MO ANG
Butterfly ( Jimin's Short Story )
FanfictionWill you stay here by my side? Baby promise me right now ... If I land a finger on you im afraid that you'll fly away or break Time stop for me right now Because this moment wont last ... Will you remember this moment Im so afrai...