Okul 2

70 10 6
                                    

Nereye gittiğimi bilmiyordum fakat sonradan dikkat ettiğimde bahçede olduğumu farkettim.  Burası gerçekten güzel bir yerdi, kendimi peri masallarında gibi hissediyordum, saatlerce burada kalabilirdim. Buranın ormanlık alana açılan bir kapısı vardı ama çok ürkütücü ve esrarengiz duruyordu, birden tüylerim diken diken olmuştu. Fazla durmayarak binanın içine geri girdim babamın yanına giderken o grubun hala orda olup olmadığını kendimce sorguladım. Eğer hala daha oradalarsa bu kötü olurdu çünkü onlara baktığım fark edilince çok utanmış ve kaçmıştım.

Babamin yanına vardığımda onlar orada yoktu, normal olarak... bahçede baya bi oyalanmıştım. Bana nerede olduğumu sormuştu ve telefonum da gittiğim yerde çekmediği için beni merak etmişti. "Neredeydin İlayda seni merak ettim telefonun neden kapalı? "
Demişti. "Seni beklerken etrafı gezeyim dedim bahçeye çıktım, sanırım telefon orada çekmiyor,  seni merakta bıraktığım için üzgünüm" dedim. "Sorun değil. Kaydını yaptırdım yarın başlayabilirsin. " demekle yetindi.

Beraber arabaya doğru ilerledik. Arabaya bindiğimizde babamın telefonu çaldı arayan annemdi. Fazla birşey duymamıştım ama yarın kazı çalışmalarına başlayacaklarını söylemişti. Peki ne kazısı? Nerede olacaktı?  Babama bunun sorusunu sorduktan sonra ,evimizin bahçesindeki yeri kazacaklarini söyledi. "Neden orayı kaziyorsunuz? " diye sorunca bana dediği tek şey "orayı gösteren bir kaç kalıntı bulduk araştırmayı tamamlamak için kazmamız gerekiyor." Demekle yetinmişti. 

Karanlığın Esaretinde Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin