Καλωσόρισες στην Πραγματικότητα

Πορείες

Ολα είναι μπερδεμένα. Οι άνθρωποι είναι σαφέστατα μπερδεμένοι, όμως πολλοί αρνούνται να το παραδεχτούν. Τίποτα δεν έχει μία μόνο όψη. Ολα είναι σύνθετα και πολύπλοκα όμως οι άνθρωποι προσπαθούμε πάντα να απλοποιούμε τα πράγματα. Πώς, άλλωστε, θα τα βγάλουμε πέρα με περίπλοκες καταστάσεις όταν δεν γνωρίζουμε καν το βάθος των παραμέτρων τους;

Χρόνος για ενδελεχή αναζήτηση δεν υπάρχει. Ο χρόνος κυλά υπερβολικά γρήγορα, ο κόσμος τρέχει και εμείς, οι λίγοι αργοπορημένοι, προσπαθούμε, μάταια πάντα, να τους προλάβουμε. Μπας και σωθούν οι καταστάσεις, αλλά τίποτα. Απλά τρέχουμε. Οι ρυθμοί είναι τρελοί κι εμείς παρασυρόμαστε από αυτούς. Πάντοτε σε μία μεταβατική κατάσταση, μία χαμηλή αλλά βιαστική ταχύτητα που απλά μας μπερδεύει και μας αγχώνει. Θυσιάζουμε τη ζωή μας για την παραγωγικότητα, σαν μηχανές. Πάντα πρέπει να προλάβουμε. Κι όλα προκαθορισμένα. Καθετί νέο και διαφορετικό είναι κακοδεχούμενο στην καθημερινότητα αυτή. Τα συναισθήματα τα μας πάντα τοποθετημένα σε κουτιά. Καλό και κακό. Καμία αναζήτηση. Ολα ξεκαθαρισμένα πριν από εμάς για εμάς. Δρόμοι χαραγμένοι για να τους περπατήσουμε εμείς. Μονοπάτια στρωμένα με σκοπό εμείς να τα ακολουθήσουμε δίχως ερωτήσεις, δίχως αντιρρήσεις. Η πορεία μας προκαθορισμένη.

Ενα μωρό περιτριγυρισμένο από κόσμο μέσα σε ένα σπίτι στο κέντρο μιας πόλης. Οι συγγενείς το κοιτάνε με λατρεία.

"Θα μεγαλώσει και θα γίνει δικηγόρος, όπως ο πατέρας της. Θα βγάζει πολλά λεφτά. Οπως ο πατέρας της. Ναι, το καμάρι μου. Μια κούκλα θα γίνει! Οπως η μαμά του. Φτυστή είναι! Ιδια γαλανά μάτια. Θα έχει μακριά ξανθά μαλλιά και όλα τα αγόρια θα είναι ερωτευμένα με αυτήν. Αχ, θα το κακομάθουμε έτσι όμορφο που είναι! Ιδια η μανούλα! Θα κάνει μεγάλη ζωή! Θα βρει έναν καλό άντρα, θα τον παντρευτεί και θα την έχει σαν πριγκίπισσα. Θα την αγαπάει και θα την κάνει ευτυχισμένη. Ετσι δεν είναι μωρό μου; Ετσι!"

Βαρύγδουπες δηλώσεις. Σχέδια για μια ζωή.

Το παιδί μεγαλώνει. Και τα σχέδια των άλλων γι' αυτό πληθαίνουν.

"Διάβασε, βρε παιδί μου, διάβασε. Πώς θα γίνεις δικηγόρος σαν τον μπαμπά αν δε διαβάζεις; Πώς θα βγάλεις πολλά λεφτά αν δε διαβάζεις; Διάβασε. Δεν έχει παιχνίδι σήμερα. Το σχολείο προέχει, Μαρία."

"Διάβασμα, χρειάζεται η ζωή, Μαρία. Οχι εξόδους, ποτά και σχέσεις. Πώς θα γίνεις δικηγόρος σαν τον μπαμπά; Πώς θα βγάλεις πολλά λεφτά; Καιρό για φίλους θα έχεις αργότερα. Διάβασε τώρα. Πρέπει να περάσεις στη Νομική. Διάβασε, Μαρία"

Το παιδί μεγάλωσε. Εγινε δικηγόρος σαν τον μπαμπά. Εβγαλε πολλά λεφτά. Κι όμως, δεν είναι ευτυχισμένο. Κρίσεις πανικού. Γιατί, Μαρία; Γιατί δεν βγαίνεις από το σπίτι, Μαρία; Τι εννοείς δεν είσαι καλά, Μαρία; Αφού είσαι ευτυχισμένη. Μόνο ένα καλό παιδί μένει να βρεις. Τι εννοείς, Μαρία, ότι δε θες; Γιατί έχεις κουραστεί; Τραβάς την προσοχή, Μαρία. Δεν ήσουν έτσι παλιά.

Γιατί άλλαξες;

Στενά περιθώρια. Γιατί το βλέπεις έτσι, Μαρία; Είσαι αρνητική. Είσαι γκρινιάρα. Αλλοι έχουν πιο σοβαρά προβλήματα. Οχι όπως εσύ. Σταμάτα, Μαρία.

Η Μαρία άλλαξε. Η κάθε Μαρία άλλαξε. Και δεν είναι ευτυχισμένη. Από παντού πίεση. Για μια πορεία που ΠΡΕΠΕΙ να ακολουθήσει, ακόμα κι αν δε θέλει να την ακολουθήσει. Για τα κουτιά. Το καλό και το κακό. Για τη ζωή που οι άλλοι θέλουν για εμάς. Και είναι λογικό να θέλουν το καλύτερο για εμάς. Με την προϋπόθεση ότι θα έχουμε την ελευθερία να επιλέξουμε εμείς το καλύτερο.