Κάνε το πρώτο βήμα

κεφάλαιο 1ο

《Αρετή ξύπνα είναι δέκα η ώρα θα αργήσεις στην δουλειά》πετάγομαι απότομα από το κρεβάτι
《Ρε συ Φανή σου είπα να με ξυπνήσεις νωρίτερα》λέω και σηκώνομαι .Η Φανή είναι παιδική μου φίλη και συγκάτοικος.
《Σε φώναξα τουλάχιστον τρείς φορές,δεν φταίω εγώ αν κοιμάσαι σαν βόδι》γυρνάω το κεφάλι μου απότομα την ώρα που ντύνομαι και την κοιτάω ειρωνικά
《Χαχα γελάσαμε》της λέω
Παίρνω την τσάντα και τα κλειδιά μου και πάω να βγω από το σπίτι γυρνάω για λίγο και κοιτάω την Φανή
《Εσύ θα βγεις;》την ρωτάω
《Μπορεί να πάω για καφέ με τον Σταμάτη》αα δεν μας τα λες καλά Φάνη
《Απο που κι ως που εσύ με τον Σταμάτη;》την ρωτάω με περιέργεια
《Νομίζω ότι έχει αρχίσει κάπως να μου αρέσει!》μου απαντάει
《Επιτέλους το παραδεχτηκες!》της λέω και ανοίγω την πόρτα
《Η συζήτησή μας δεν τελειώνει εδώ,θα τα πούμε μετά》με ενημερώνει
《Προφανώς και δεν τελειώνει εδώ,αφού με ξέρεις!Τα λέμε μετά》της λέω και βγαίνω απο το σπίτι.Μπαίνω στο αυτοκίνητο μου και βάζω μπρος την μηχανή,μετά από λίγο ξεκινάει και βγαίνω στον κεντρικό δρόμο..
Μετά από δέκα λεπτά φτάνω στην εταιρία καλημερίζω την Έφη και πηγαίνω στο γραφείο μου..
《Καλημέρα Γιώργο,ναι τον γνωστό με λίγο κανέλα》 παραγγέλνω τον καφέ που συνηθίζω να πίνω και ύστερα μελετάω κάποια έγγραφα..
Ο ήχος της πόρτας με διακόπτει και αφήνω τα χαρτιά στο γραφείο
《Περάστε》είπα και μπαίνει ο Γιώργος με τον καφέ στο χέρι
《Καλημέρα 》χαμογελάει και ανταποδίδω,αφήνει τον καφέ στο τραπέζι,του δίνω τα χρήματα και φεύγει.
Πίνω μια γουλιά από τον ζεστό καφέ και ξεκινά την δουλειά.Μετά από εννιά ώρες κούρασης ετοιμάζομαι να φύγω όταν ακούω την πόρτα να χτυπάει αρκετές φορές και τρομάζω.Δεν προλαβαίνω να μιλήσω και ανοίγει η πόρτα απότομα..
《Καλημέρα Αρετή》μου λέει ο κ.Γιαννόπουλος
《Καλημέρα κ.Γιαννοπουλε》απαντώ χαμογελαστά προσπαθώντας να μην δείξω το κύμα άγχους που διαπέρασε το σώμα μου
《Ξέρεις..》λέει και κάθεται
《Ότι η εταιρία μας τα τρία τελευταία χρόνια δεν πηγαίνει καλα..》προσπαθώ να ανοίξω το στόμα μου για να μιλήσω αλλά λέξη δεν βγαίνει..
《Η εταιρία θα κλείσει σε λίγες εβδομάδες λόγω χρέη 》τον κοιτάω με ανοιχτό το στόμα
《Και τι θα απογινουμε;》τον ρωτάω λυπημένη
《Δυστυχώς είμαι αναγκασμένος να σας απολυσω》με ενημερώνει
《Δεν μιλάτε σοβαρά..》προσπαθω να πω
《Λυπάμαι!Θα σε παρακαλούσα να μαζέψεις τα πράγματα σου》μου λέει
Και βγαίνει από το γραφείο.Μα τι θα απογινουμε;Που θα πάμε τώρα;
Ετοιμάζω τα πράγματα μου σε κούτες και βγαινω από το γραφείο.Όλοι φαίνονται τόσο ταραγμενοι,τους κοίταξα για ένα λεπτό και βγήκα απο το κτήριο.Πήγα στο πάρκινγκ και έβαλα στο πορτ-μπαγκάζ τις κούτες και ξεκίνησα για το σπίτι..
《Φανή;》φωνάζω και βγάζω τα κλειδιά από την πόρτα.Κάθησα για λίγο στον καναπέ και άρπαξα την σημερινή εφημερίδα για να ψάξω για δουλειά αλλά μετά από λίγο με πήρε ο ύπνος στο καναπε...