Prologue
Tahimik ang lahat para sa simpleng araw at buhay ni Star. Tama kayo ng basa “Star” as in bituin na nakikita natin sa kalangitan, nagniningning at nakakamanghang pagmasdan gabi gabi.
Kung nagtataka kayo sino siya, siya lang naman ang taong 'andoon malapit sa bintana nakaupo. Nagbabasa siya ngayon kaya wala ninumang gustong istorbohin siya.
Ikaw baka gusto mo siyang kausapin kahit saglit lang. Pwedi naman. 'Di naman siya nangangagat, ingat ka lang hindi rin siya ganoon ka-friendly tulad ng inaasahan niyo pero mabait naman siya kung ako ang tatanungin niyo.
Si Claudine Star S. Guzman, she never felt lonely all her life as long as may internet, pagkain at siyempre libro mabubuhay na siya. ‘Di mo siya makakausap ng maayos kung ‘di naman importante ang sasabihin mo, better yet shut your mouth kung ayaw mong titigan ka niya ng masama tapos ‘di ka papansinin. Masungit kasi siya pero hindi mapapantayan ang taglay niyang katalinuhan kaya ‘di siya kayang kamuhian nalang ng lahat, rather kinakatakutan siya dahil masama siyang magalit.
Mahilig siyang makinig ng music at dagdag factor na doon ang inosente at cute niyang mukha sa tuwing nag-iisa pero keep out kapag tulog siya. Allergic ‘ata sa maingay si Star at may trust issues rin siya.
"Okay class! Go back to your proper seats." Sabi ng bagong pasok lang na teacher nila sa English at nagsimula na ang discussion...
Wait!!! << [Balik muna tayo 2 hours ago…]
•••••Around 12 noon, Tuesday (same day)
Matapos mag-ayos ng gamit ay nanatili muna si Star sa room nila, panigurado kasing masikip sa hallway at sabi ko nga Star values personal space. Habang naghihintay at nakaupo while wearing earphones playing her favorite song may biglang pumasok sa room nila at naitanong siya kung tama bang room ng Class 10 - Einstein ang napasukan niya. Tumango si Star bilang sagot saka sinabing magtungo na lamang ito sa faculty room. Nandoon kasi ang teacher nila ngunit dahil hindi naman alam ng bagong classmate niya pala kung nasaan ‘yon ay sumunod nalang siya kay Star sa pag-aakalang dadalhin siya nito sa Faculty room.
Knowing Star ‘di niya naman gawain iyon but Star isn't aware that the guy followed her hanggang sa makarating sila sa locker room ng mga babae.
Star opened her locker and begin searching for something that can wipe off the bids of sweat running down her forehead but only a pack of tissue is what she found, the guy noticed it and handed his grey handkerchief instead.
-Star-
I was about to close my locker when a hand holding a handkerchief was offered to me. It was the guy who asked me kani-kanina lang. That causes me to step backwards, baka nakakalimutan niyang nasa girls locker room siya but the guy just smiled at me while scratching his nape and reoffered his handkerchief. "Sorry if I scared you. Here, have my handkerchief." I just rolled my eyes at him and walked as fast as I could palabas ng girl’s locker room, nang makalabas na ako sa locker room ay naharangan niya parin ako.
"Hey it's not what you’re thinking, magtatanong lang sana ako kung nasaan ang Faculty Room hindi ko kasi alam kakatransfer ko lang kahapon."
"Go away, find it yourself." And I walked away, not looking back. Pagkatapos ng pangyayaring iyon ay dumiretso ako sa likod ng campus at namalagi doon.
I sighed. What a creepy guy.
Dito ako lagi kapag nagkataon dahil tahimik at wala masyadong tao. Wala naman kasi akong kaibigan at kinakausap liban sa School Council president dahil hindi talaga ako friendly at nasusungitan siguro sila saakin. Anyways I’m Star and I have trust issues so I don’t mind not having friends.
YOU ARE READING
The Falling Star
Teen Fiction"Competing against oneself was the hardest thing a person had done.", And yet Star Guzman a Grade 10 student with a god-gifted level of intelligence conquers it all to achieve her dreams. She had a twisted, cold and basically doesn't care what other...