Turnalar

Solgun yapraklar

Rüzgarın her tenime değişinde aklıma gelmiş olman seni beklememe neden olsa da dalgaların her kıyıya çarpışında söylediklerin aklıma geliyor. Beni her sevmediğini söyleyişinde canım yanıyor ama yanımdan ayrılmıyorsun. Belki de bir yıldır senden kaçtığımı farketmemiş gibisin. Seni artık ben de sevemiyorum. Sadece benim için bir alışkanlıksın. Belki de öyle düşünmek istiyorum.Tek bildiğim senin sözlerinden kaçtıktan sonra nereye gittiğimi bilmiyordum.Deniz kenarına ağlayarak geldim. Biliyor musun? İlk defa neden seninle tanıştım diye kendi kendime sormadam edemiyorum. İkimizin hayalleri,anılarımız aklıma geldikçe çıldırıyorum. Nergis evimizi yenilemek için birbirimize inanmalıyız,derdin. Şimdi ise burda yanımda yoksun. Belki de her şey yalandı. Ben ağlarken bir anda bankta bir gölge hissettim.Sen sanarak tokat atmayı planladım ama şansa bak ya da kader mi demeli acaba?
Yabancı bana:
"Ben tahmin ettiğin kişi değilim. Her gözyaşı özgürlüktür.Uçmayı  için kendini rüzgara bırakmalısın. Solan yapraklar bazen savrulur bazen de rüzgara kendini bırakır. Ne kadar hafif,diye düşünürsün işte o kısacık anda sırça köşkünden çıkıp ben de kendi yolumu bulmak istiyorum. Solgun yaprak değil dalda yeniden filizlenen minik yaprak olmak ve her şeyi yeniden tatmak ve yaşamak istiyorum."dedi.
Belki de haklıdır. Ama insan yıllardır sevdiğinden nasıl uzak durabilir. İçimdeki çığlıklar kendimden şüphe duymama neden oldu. Biliyorum Ares'i unutmam gerek ya da eskiden olduğumuz gibi arkadaş olmalıyım. Denize konuşmadan bakarken onu incelelemeye başladım. İki kolunu da banka atmış derin nefes alıyordu. İki metreye yakın olsa gerek. Ares de öyleydi. Ares umursamaz hiçbir şeyi. Bazen yarım saat konuşmaz ama bu yabancı öyle değil. Neden çırpınıyorum ki? Sevmediğini söylediyse hayata yeniden başlamalıyım. Yanımdaki neden bu kadar sert görünüyor ki? " Dalgalar sevdiğini almış olsa da sen neden onunla birlikte ölürsün ki? Hayat güzel. Yeniden uçmak için yaşamak değmez mi engelleri aşmaya. Rüzgara kendini tamamen bırakırsan onu bırak kendini de kurtaramazsın. Yeniden sevmek belki de herkes için umuttur.Ben tanrılara yalvardım.Ares'ime yaklaşamadım. Hatam sevmek olamaz. Sanmıyorum. Turnalardan eski anıları getirsin istedim ama olmadı. Yeniden sevmeye ve umut etmeye ihtiyacım var. Sen de her şey eskisi olur diye gelmiyor musun? İçim nasıl yanıyor bilemezsin. Tek yapman gereken gülümsemek. İçin yansa da boğulmadan kurtulmanın yolu bu yani bana göre. Yerini almış olabilirim ama sınırı geçmem. Çünkü olan biteni bilemem.

Şimdi tek yapman gereken gözlerini kapatıp hayal etmek. Olan bitenin seninle bir alakası yok. Onun senin neden sevdiğini  hatırla. Burda bulunmanın bir kader olduğunu unutma. Gökyüzüne ulaşmak için yeniden nefes almak gerekir. Acılarımızı oraya saklayalım. Taa derinlere ...bulutların arasına belki de....