ฉันกลับเข้ามาในงานอีกครั้ง ฉันลืมบอกว่ามันเป็นปาร์ตี้ต้อนรับฉัน (คาลัมบอกมา) พวกเขาบอกฉันว่าฉันอ่ะโชคดีนะที่มาตอนพวกเขาจบทัวร์ Sound Live Feels Live แล้วอยู่ในช่วงทำเพลงพอดี ไม่งั้นป่านนี้ฉันคงโดนทิ้งให้อยู่บ้านคนเดียวพวกเขาไปทัวร์ในเมกาแล้วแน่ๆ
"ไปไหนมาตั้งนานน่ะ" ไมค์ทัก ฉัน (พยายาม) โอเคแล้วค่ะหลังจากที่นั่งเป็นแม่ชีสงบจิตสงบใจข้างนอกอยู่นาน
"อ๋อออ ไปเข้าห้องน้ำอ่ะ ท้องเสียนิดหน่อย"
"ไหวเปล่า?"
"ไหวว..ดิ"
"วงเหล้ามันก็ต้องมากับ Truth or Dare จริงมั้ยวะ?" จู่ๆ ลูคก็โพล่งขึ้นมา
"ฉันไม่เล่นนะ" ฉันรีบสวนตอบไปในทันที ไอรินสัมผัสได้ถึงรังสีความไม่ปลอดภัยค่ะ จริงๆนะ -_-!
"ไม่ได้!" ลูค
"ทำไม?"
"เธออยากทำให้งานกร่อยก็เชิญ" เขาพูดแล้วเบะปาก ฉันเห็นนะ แถมยังแอบมองบนนิดๆด้วย = =
"แล้วเกี่ยวอะไรกะฉันอะ?"
"นี่! ช่วยใช้สมองน้อยๆของเธอคิดหน่อยได้มั้ย? จะให้เล่นกัน 4 คน ทั้งๆที่พวกเราอยู่กันมาหลายปี รู้แทบทุกเรื่อง แกล้งไปกี่รอบแล้วเนี่ยนะ?" เอ่อ ก็จริงของเขาแฮะ แต่เดี๋ยวนะ เขาด่าฉันไม่มีสมองงั้นหรอ? มันจะมากไปแล้วนะ!! เอ๊ะ หรือฉันไม่มีสมองจริงๆ!? ไม่สิ เขาไม่ได้บอกว่าฉันไม่มีสมองนะ เขาพูดว่าสมองน้อยๆต่างหาก! แปลว่าฉันยังมีสมองสินะ..!
"ว่าไงเงียบเชียว?" ทุกสายตาจับจ้องมาที่ฉันเป็นความหมายเดียวกันคืออยากให้ฉันเล่นด้วย ยกเว้น อีตาลุคที่สายตามันออกแกมบังคับหน่อยๆ -__-! แต่ก็นะ คือปกติฉันก็เป็นคนใจอ่อนอะนะ ;___;
"อืมมม ก็ได้ๆ ตกลง!" (ใจอ่อนหรือใจง่ายกันยะ!)
"เย้!!" อีตาลุคดีใจจนออกนอกหน้า -_- นี่ฉันคิดถูกหรือเปล่าวะที่เล่น ทำไมตาข้างขวามันกระตุกยิบๆ งี้อะ