Ölmek mi? Yaşmak mı? Hangisi daha kötü her gün hiç bıkmadan bir elbise gibi giydiğimiz bedenlerimiz ile hiç sorgulmadan yaşmak ya da öylece arkamızda bıraktığımız bir hiçlikle ölmek her ikiside berbat. Neden buna katlanıyoruz çünkü seçeneğimiz yok hiçbir şeyi seçemediğmiz hayatımızda hiçbir seçeneğimiz yok. Nefes almak bazen suç bile oluyor. Özgürlüğümüz kısıtlı bize can verldiği için o cana gerektiği gibi sahip çıkmamız gerekiyor. Doğru mu? yanlış mı? Ne diyorum ben dedim sesli bir şekilde edebiyat öğretmenim aslında devam edersen sevinirim ama bir dahaki derse zil çalmak üzere dedi. Ve zil çaldı. Herkes çıktıktan sonra çıktım sınıftan beynim kafamda değildi sanırım ne saçmaladım ben dedim içimden ve sınıftan çıktım. Okul bitmişti ve bende bitmiştim. Eve geldim çantamı bir yerlere fırlattım ve mutfağa koştum. Annem tabaktaki tostu bana uzattı. Saol dedim. Bu akşam misafir gelicek dedi annem bir yandan bir şeyler arıyordu. Kim diye sordum. Babanın patronu David ve oğlu Jack dedi. Ne!!! Diye bağırdım. Tatlım hala on aşık msın? unuttuğunu sanıyordum. Mesele o değil hem ben onu sevmiyorum misafirleride sevmiyorum. Yüzün kızardı anneye yalan söylenmez. Bir hışımla odama çıktım annem arkamdan bağırdı ama ne dediğini tam olarak duymadım.Sinir oluyordum ben aşık değildim ona hiç aşık değildim belki yakışıklıydı ama offfff ölmek istiyorum. BURADA YENİYİM İLK HİKAYEM DEVAM EDECEK UMARIM BEĞENİRSİNİZ.
