Βρώμικα Παιχνίδια

κεφάλαιο 12

"Εμμα ελα επιτέλους!" μου φωνάζει η Κριστιν γιατί κάθομαι παγωμένη στην θέση μου με το αξιαγάπητο σκυλάκι δίπλα μου. Δεν μπορώ να καταλάβω τι έγινε...μου πήρε σκύλο; ενώ δεν μιλάμε καν; δεν με έχει δει εδω και ένα μήνα και μου πήρε σκύλο;

Ξαφνικά νιώθω τα νεύρα μου να χτυπάνε κόκκινο. Τι προσπαθεί να κάνει δηλαδή να το παίξει καλός; να μου δείξει μια πλευρά του ψεύτικη; γιατί ψεύτικη είναι. Είναι ένας εγωιστής μαλακας, τίποτα παραπάνω. Δεν μπορώ να δεχτώ κάτι τέτοιο ειδικά από αυτόν. Αύριο κιόλας θα το στείλω πίσω ετσι όπως ήρθε. Το κλαψουριμα του όμως με βγάζει από τις νευριασμενες σκέψεις μου και με κάνει να το κοιτάξω.Είναι τόσο όμορφο και γλυκουλη. Λογικά από το ροζ λουρι που κρατάω θα είναι θηλυκό. Οοοο δες πως κουνάει την ουρίτσα του και πως λάμπουν τα ματάκια του. Παρόλο τον ηλίθιο αποστολέα το σκυλάκι είναι ερωτευσιμο.

"ΘΕΕ ΜΟΥ ΤΙ ΥΠΈΡΟΧΟΟ!" τσιρίζει η Κριστιν με το που έρχεται δίπλα μου να με πάρει. "Τι γλυκουλακι που εισαιιιι. Ναι Είσαι υπέροχο! Γουτσου γούτσου-" και άλλες τέτοιες ασυναρτησίες καθώς έχει πέσει πάνω του και του χαϊδεύει την κοιλιά. "Εμμα από ποιον είναι;" με ρωτάει ενώ συνεχίζει να παίζει με το σκυλάκι. Αφού βλέπει πως δεν παίρνει απάντηση γυρνάει με γουρλωμένα τα μάτια και λέει αργα "Ο-Χ-Ι". "Και όμως ναι.." της απανταω και εκείνη είναι το ίδιο έκπληκτη με εμένα. "Ήξερα πως θα κάνει κίνηση αλλά δεν σκέφτηκα ποτέ κάτι τέτοιο." μου λέει ενώ έχει σηκωθεί πλέον και με έχει πάρει από τον ώμο για να πάμε μέσα. "Τι εννοείς ηξερες;" της λέω απότομα ενώ σταματάω να περπατάω. "Εμμα, ξέρουμε και οι δύο τον Ιαν. Θα προσπαθούσε αργα η γρήγορα να σε διεκδικήσει και να που έγινε." μου απαντάει ήρεμα και μου δείχνει τον σκύλο. Ξεφυσαω ως ένδειξη απάντησης γιατί ξέρω πως έχει δίκιο.

Πριν μπούμε μέσα με σταματαει και με ρωτάει. "Θα το επιστρέψεις;" "αλήθεια δεν ξέρω. Δεν είναι σωστό να δεχτώ κατι τέτοιο ειδικά από αυτόν. Αλλά από την άλλη δες το τι γλυκουλη που είναι." της απανταω και χαϊδεύω το προσωρινό μου σκυλάκι. Ναι προσωρινό γιατί ακόμα δεν ξέρω τι θα κάνω. Πάντα ήθελα ενα και τώρα να το, αλλά είναι από τον Ιαν.

"Τι είναι αυτό το υπέροχο πλασμα;!" λέει ο Στέφανος και η κριστιν χαμογελάει μέχρι να πεσει και αυτός πάνω στο σκυλί και να του λέει "-αγάπη μουυ, ααααχ είναι υπέροχοο-" και αλλά τέτοια όπως η Κριστιν πριν.

Έχουν μαζευτεί τώρα ολοι πάνω από το σκυλάκι και μονολογούν. "Απο ποιον είναι;" ρωτάει ο Αγγελος γεμάτος απορία και κοιταζομαι με την Κριστιν ταυτόχρονα. "Εεε από έναν ανώνυμο θαυμαστή." λέει βιαστικά η Κριστιν και φαίνεται πως δεν πείστηκε αλλά δεν το συνεχίζει.