' I dont wanna say goodbye to another night and watch you walk away
I dont wanna let it burn in the city light and make the same mistake'ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะเสียงโทรศัพท์ด้วยความงัวเงียบวกกับความมึนขั้นสุด ฉันกำลังจะหลับตานอนต่อแต่เสียงโทรศัพท์บ้านั่นยังดังไม่หยุด ใครมันช่างกล้าโทรมาก่อกวนฉันเวลานี้นะ -______-^
ฉันพยายามควานหาโทรศัพท์โดยที่ตายังไม่เปิด
นี่ไง
ฉันควานจนเจอโทรศัพท์ที่มันสั่นและดังลั่นอยู่บนหัวเตียงก่อนจะลืมตานิดๆเพื่อสไลด์แล้วรับสาย
"ฮาโหลลล" ฉันกรอกเสียงลงโทรศัพท์
"ฮัลโหล ลูคล่ะ!? ว่าแต่เธอเป็นใคร!!"
ปลายสายตวาดแว้ดเมื่อได้ยินเสียงฉัน"ลูคหรอ..."
"ใช่!!"
ลูค... ฉันขยับตัวเพื่อมองหาลูคแต่ก็ขยับไม่ได้ อ๊ะ! นี่งายยย ทั้งตัวฉันถูกพันธนาการโดยลูค เขากอดฉันแน่นอย่างกับฉันเป็นหมอนข้างยังไงยังงั้น...
"ลูค.. หลับอยู่.." ฉันตอบไปด้วยเสียงงัวเงีย
"อะไรนะ!!! เธอเป็นใคร!! ขอสายลูคให้ฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ!!!"
"ฉันเหรอ... ฉันชื่อไอริน.. ก็บอกแล้วงายย..ว่าลูคนอนอยู่"
"กรี๊ดดดดด!! นังบ้า!! ไปเอาลูคมาคุยเดี๋ยวนี้นะ!!!!!"
"เธอนี่น่ารำคาณจังเลยน้า ฉันง่วงอ่าา นอนต่อละบายย" แล้วฉันกดปิดเครื่องแล้วนอนต่อทันที งืมมมม อุ่นจังเลย...
ก๊อกๆๆๆๆ
"งืมมม"
ก๊อกๆๆๆ
"จะไปเปิดแล้ววว รอแป้บนึงง"
ฉันตื่นขึ้นมาอีกครั้งเพราะเสียงเคาะประตู @_@ ฉันยังนอนไม่เต็มอิ่มเลยน้า เตียงนุ่มๆ ผ้าห่มอุ่นๆ ฟิ๊นนน ฟินน
"อ๋อยยย จั๊กจี๋" ฉันสัมผัสได้ถึงความจั๊กจี้ที่บริเวณต้นคอ ลมหายใจอุ่นๆนั้นทำให้ฉันเคลิ้มเป็นอย่างมาก ขออีก 5 นาทีเดี๋ยวไปเปิดให้น้าาาา zzZ