Κόκκινος Πειρασμός

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 20

ΓΙΑΝΝΗΣ

Ο Γιάννης κοιμόταν συνήθως βαριά αλλς αντίθετα με ότι πίστευαν οι άλλοι σπανια είχε μια πολύ σεξι, πολύ ζεστή γυναίκα κουλουριασμένη δίπλα του στο κρεβάτι. Επειδή έμενε με τα αδέλφια του και τις νύφες του δεν έφερνε γυναίκες στο σπιτι. Το να είχε την Ελίζα δίπλα του ήταν μια μοναδική μια ευχάριστη εμπειρία.

Όταν το δέρμα της άρχισε να γίνεται πιο ζεστό κσι η αναπνοή της βαριά ο Γιάννης ξύπνησε. Την άκουσε να μουρμουρίζει κατι στον ύπνο της και γυρισ να την κοιτάξει βγάζοντας έναν απαλό καθησυχαστικό ήχο. Ξαφνικά το χέρι της σφίχτηκε γροθιά πάνω στο στέρνο του και άρχιζε να γυρίζει απο εδώ κσι απο εκεί το κεφάλι της.

Ανήσυχος ο Γιάννης στηρίχτηκε στον αγκώνα του. <<Ελίζα; Έλα γλυκιά μου μιλησέ μου.>> της άγγιξε το μάγουλο και ήταν υγρό απο τα δάκρυα. Η καρδιά του βούλιαξε.

Στο χλομό φως που περνούσε μέσα απο τις κουρτίνες δυσκολευόνταν να διακρίνει τα χαρακτηριστικά της. Είδε το στόμα της να κινείται, να κλαίει σιωπηλά, μετά άκουσε ένα μικρό λυγμό που τον ακολούθησαν κι άλλοι ολοένα πιο δυνατοί.

<<Ελίζα; Βλέπεις όνειρο μωρό μου ξύπνα.>>

Τα χέρια της άρχισαν να κινούντε σπασμωδικά και τον χτύπησε στο στέρνο σαν να πάλευε μαζί του η με τον εαυτό της. Της έπιασε τα χέρια και της ξαναμίλησε.<<Ξύπνα Ελίζα>>

Κλαίγοντας απαλά άνοιξε τα μάτια της και τον κοίταξε. Για μια στιγμή φάνηκε σαν να τα είχε χαμένα. Τα μάτια της ηταν θολά και τραβηξε το προσωπό της στο λαιμό της. <<Εντάξει μωρό μου ενταξει.>>

Γαντζώθηκε πάνω του και το βουβό της κλάμα του έκαν την καρδιά του κομμάτια. Ο Γιάννης ένιωσε τα ματια του να βουρκώνουν.

Πέρασε αρκετή ώρα πριν εκείνη ησυχάσει κάπως. Την φίλησε στο μέτωπο της και την ελευθέρωσε απο την αγκαλια του. Χωρίς να ανάψει το φως της είπε. <<Μην κουνηθείς θα σου φέρω μια πετσέτα με κρυο νερό.>>

Όταν ξαναπηγε κοντά της βρήκε την Ελίζα ανασηκωμένη να φυσάει την μύτη της. Είχε μαζεμένα τα ποδια της και ήταν τυλιγμένη με το σεντόνη. <<Συγνώμη.>>

<<Δεν έχεις λόγο να ζητάς συγνώμη Ελίζα. Όλου βλέπουμε άσχημα όνειρα καμία φορά.>>

<<Δεν ήταν όνειρο.>> είπε εκείνη διστακτικά.

Στήριξε την πλάτη του στο μαξιλάρι και της έδωσε την πετσέτα περιμένωντας υπομονετικά να του μιλησει. Εκείνη πήρε την πετσέτα και σκούπισε τα βρεγμένα μάτια της. <<Ντρεπομαι>> του ειπε τελικά.