Sino namang magaakalang may kabalastugan pala ang utay ni Yugi? kung sa bagay, kahit papano may pakinabang naman yun. Ang aking matulunging kaibigan ng syang nag dala sa akin sa pinakakahulugan ng aking buhay..
Sino?!
Ay..exciting na kwento yan...well kung hindi mo titignan ang kahihiyan na dinaanan ko upang maamin sa kanya ang tunay kong nararandaman.Anyway...nagsimula nang ganto..
Nag text sakin si Yugi..sabi nya..
pano
pag
mahal
mo ang
isang tao
pero
di mo
kayang aminin?
4ever papansin nalang ba??
Always nakaw tingin na lang?!
O mag papakatotoo kana??
Isa lang ang sulusyon
Bulungan mo ng
"I Love you "
Sabay takabo!!
Alaskador talga tong gagong to!, sabi ko sa sarikli ko.Pero naisip ko rin baka naman masyado akong maingay tuwing tuwing nanghihimas ako sa banyo.Sige, too much information. Natamaan ako sa isa ko pang katauhan. Napaisip nga ako kung paano ko gagawin ang aking pag amin..
Inabot ako ng isang linggo ng pagkatulala habang inaaway ko ang sarili ko kung tatapatin ko nga ang mahal ko. Maraming nakapansin ng mood swing ko.Ang benta nga eh, kala nila Jade ay may paparating na peligro.Tawa nga ako ng tawa ng ikinowento yun sakin ni Christian.
Anyway..siguro nagtataka kayo kung ano ba yung tinutukoy kong kahihiyan. Sa sumunod na linggo na pinilit ko ang aking sarili na magpakatotoo ika nga sinugal ko ang aking dignidad.
kung dati ay nag fafashion show ako sa ng Domino High dahil alam ng lahatng tao na akoy sexy't gwapo, noong linggong iyon akoy mistulang nakipag laro ng tago-taguan sa mga multo.
Nagbayad ako ng mga tao para sundan ang aking mahal at kunin ang kanyan schedule, room number, atbp. Para akong stalker tuwing hahakbang yung crush ko sa corridor. Ang dami kong ginawa o mas mababa sa lebel ko...para lang sa isang saglit na sulyap ng parang isang anghel na muka ni Sandra.
O ano?! Hindi bat ang mahalin ang iyong karibal ang pinaka nakakahiyang pwedeng mangyari kung ka status mo ako?
Ang iba sa inyo sasabihin na dapat lang akong turuan ng leksyon sa paraan ng pagsasailalim sa pwersang makalawakan na ang tawag ay pag-ibig.
Weh..Mga ulool :)
Game ito pala yung exciting part ..ang haba ng intro ko nho?! Ganyan talga ang buhay ng isang hari ng Ehipto na may amnisya joke!!!
Nangyari yung exciting part..sa school, pareho kami ng subject namin ni Sandra bago mag ten o' clock break so nasa iisang classroom kaming dalawa..kasama ang iba naming classmeyts.
Wala yung prof. namin kaya naman nag iingay ang boong klase. Naupo ako sa gilid ng upuan ko na mas sabik pa sa dilang sabik haang ako ay naghihintay pa sa tamang pag kakataon.
Tumingin-tingin ako sa left and right ko. katulong ko ang mga barkada ni Yugi sa ibat ibang paligid ng silid aralan kung baka sakaling may masamang mangyayari. Si Christian naman ay naka bantay dun sa bukas na pintuan ng classroom para sa aking quick escape..di ko alam kong bakit ko bato gagawin pero..bahala na!! T___T
Nanginginig ang katawan ko nangtumayo ako at nilapitan si Sandra. Tahimik akong pumalikod sa kanya at hinalikan ang kanyang pisngi kasing bilis ng kidlat sabay takbo papalas ng classroom.
Hindi ko nakita ang kanyang reaksyon.Tumakbo ako ng tumakbo papalayo sa kahihiyang ginawa ko.
Biglang may humila sa kamay ko at napatigil ako. Hindi ako umimik o tumingin sa humawak ng kamay ko dahil alam ko kung sino sya...
"Dave..." sabi ni Sandra sakin.
Naramdaman kong uminit ang aking katawan habang binibigkas ni Sandra ang panaglan ko..
"pasensya.."sabi ko sa kanya
Hindi ko akalain na iikot nya ang ulo ko tapos hinalikan nya ako sa labi.( whooo!! hard score!! )
Ayun nag katuluyan kame..
nalam kong may gusto na pala sakin si Sanra pero nag kaduwagn lang pala kame na aminin sa isat-isa na may parehas kaming may pag-tingin sa isat-isa.
Pag nanakaw ang eat en run, Nakamamatay ang hit en run, Mahika naman ang dala ng KISS EN RUN..
Lapitan mo lang ang mahal mo at bulugan mo ng
"MAHAL KITA!!!"
.......sabay takbo :)
THE END
