Kimi kalabalıkta yalnız olduğunu düşünür. Kimi bir odada kimse yokken. Kimi sevdiği insanın yahut insanların olmadığı yerde yalnız olduğunu düşünür. Fakat çoğunun geceleri çöker yalnızlık boğazına karabasan misali.
Ben ki sevdiğim yanıbaşımda uyurken bile geceleri yalnızlığımda boğulurum. Bunu boğulmak olarak yorumlamak ne kadar doğru bilmiyorum ama ne yalan söyleyeyim kimi geceler huzurlu oluyorum o yalnızlığın içinde. Çünkü sadece ben varım. Ve inanın kimsenin ne yargıları üzerimde ne de yaptırımları.
Ben kendimde kızabilirim. Ben azarlayabilirim. Ben ağlayıp ben gülebilirim. Kimseye hesap vermiyorum.
Bu yüzden ben gecelerin bana kattığı yalnızlığı kimi zaman severim.
Ama çoğu zaman yalnızlık insanların pek de hoşuna gitmez.
Bu sebeptendir ki yalnızlık sadece gecelere bir de Allah'a mahsustur. Kalabalık içinde yalnız hissetmek gecelere nazaran bir nebze daha iyidir.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECELERE EMANET OLUN
Randomİnsanların en çok yalnız oldukları zamana, gecelere emanet olması gerekmez miydi...
