I swear i'm not in love with you! I guess... (dutch)

Hoofdstuk 0.1 A new start

Hoe vind je de wattpad app?
Ja of nee?
Geweldige vraag😐

Ariane pov
"Ariane! We vertekken! Schiet nou eens op! Iedereen wacht op jou idioot!" Hoor ik Lara gillen. Eergisteren hebben mijn ouders me verteld dat we gingen verhuizen naar Amerika. Een beetje onverwacht eigenlijk, maar ik ben wel blij. Ik kom niet zo vaak in de stad hier, want we wonen nu maar in een klein dorpje. Maar nu ga ik in een stád wonen! Mischien word ik nu eindelijk een normale tiener. En dan nog het leukste: dat ik naar een middelbare school mag! Ik kan dus vrienden maken... Ik voel me daar echt heel erg onzeker over, wat nou als niemand mij mag? Ik heb in ieder geval Lara, Logan en James nog. James gaf me hiervoor thuisles. Maar nu is hij gewoon onze "butler" net als Logan. Samen met Lara zijn ze een drieling en ze zijn nu 25, zelf ben ik 15 maar ik kan het echt heel goed met ze vinden. Als ik Lara weer hoor roepen dat ik laat ben sta ik snel op van de grond, want alles zit al in de verhuiswagen die al 2 uur geleden is vertrokken, maar ik wou voor de laatste keer afscheid nemen van dit huis. Ik haal mijn telefoon van de oplader en pak mijn oortjes. Als ik de trap afloop zie ik iedereen vrolijk met elkaar praten buiten. Terwijl mijn moeder afsluit stapt de rest al in de auto. Mijn moeder legt een hand op mijn schouder. "En? Ben je er klaar voor?" Verwachtingsvol kijkt ze me aan. Ik knik "Helemaal."

We werpen een laatste blik op het huis em ik stap bij Lara, James en Logan in de auto. We hebben 2 auto's, de ene gebruiken mijn ouders. De andere gebruiken Lara, James en Logan. Omdat er in mijn ouders' auto allemaal koffers staan stap ik in de andere auto. Terwijl we de oprit afrijden start ik spotify op en zet het liedje Ride op. Ik vond het wel een toepasselijk liedje. Terwijl we de straat uitrijden kijk ik het huis na tot we de hoek omgaan. En dan tikt Logan opeens op mijn schouder en geeft mij een tablet. Het leukste van de verhuizing is dat ik nu pas de tablet met alle informatie over het huis krijg. Het enige wat ik nu nog weet is dit:
-Het is in Amerika
-Het heeft véél kamers
-Ik heb een eigen badkamer
-Het is in een best wel grote stad
-Het heeft een zwembad en een hele grote achtertuin
Lekker veel informatie toch? Niet dus. Nieuwsgierig open ik de tablet. Ik kom op een soort digitaal boekje terecht. Ik bekijk nieuwsgierig de foto's en de kaart. Ik zie dat het huis (wat je best wel een villa mag noemen) aan de rand van het best wel grote stadje ligt. Het huis is wit met lichtblauwe daken. Het lijkt op een hele grote moderne versie van zo een Grieks huisje. De voortuin alleen al is net zo groot als onze oude achtertuin. Er staan overal prachtige bloemen en heggen. En het heeft echt een hele grote oprit. Het huis heeft een hele mooie grote hal waaraan twee wenteltrappen op aansluiten. Ik ben nog maar net bij de hal, en dan roept Lara keihardt door de auto: "We zijn er!"

Ik schrik op. Nu al? En dan kijk ik uit het raam en stap snel de auto uit. Ik kijk verwonderd om me heen. In het echt is het nog mooier dan op de foto's! Ik zie dat mijn ouders al bij de deur staan te wachten. Snel rennen we ernaartoe. "Klaar?!" Vraagt mijn vader. We knikken. Mijn vader gooit de deur open en ze rennen allemaal naar binnen, ik stap rustig over de drempel en kijk verwonderd de hal in, aan beide kanten staat een deur en er zijn twee prachtige wenteltrappen. Heel even denk ik dat ik in een sprookje ben beland want dit huis lijkt wel een kasteel! Ik loop door wat ik denk de woonkamer is door de glazen deuren naar buiten. Mijn mond zakt open van verbazing, de tuin is héél erg groot. Er staat een zwembad met glijbaan én duikplank. Ernaast staat een enorme oude boom waar een een schommel in hangt, een touwladder waarbij je uitkomt op een soort houten platform waar een touw naast hangt. Ik denk dat het de bedoeling is dat je aan dat touw het zwembad in kan slingeren. Het is hier best wel warm weer. Het is namelijk zomervakantie, maar natuurlijk als ik net een droomhuis heb is die bijna over. Hell is coming for me... Maar ik denk dat ik de laatste twee weken hier heel wat lol kan beleven. Achter het zwembad is nog een grasveld met twee doeltjes waar je kan voetballen, en dáár weer achter staan er heel veel bomen, deze tuin komt uit op het bos! Gatver, nu kunnen er allemaal enge mensen binnenkomen... Ik merk dat ik kippenvel op mijn armen krijg en loop maar snel door terug naar de hal. Door de glazen hal zie ik de andere kant van de tuin! in de hoek zie ik een heel klein houten schuurtje. Ik denk dat dat de plek is waar ik mijn vader kan vinden als hij niet werkt.

Iedereen in dit huis heeft een hobby. Mijn vader is dol op tuinieren. Lara is dol op koken. James houdt van boeken lezen. Mijn moeder weer van tekenen en Logan van voetbal. Ik vindt alles leuk en heb niet echt één hobby. Nou ja... Ik hou dansen en zingen. Maar het is niet zo dat ik daar een ster in ben. Helemaal niet zelfs, ik ben het soort mens dat het met één piroutte voor elkaar krijgt om zo hard tegen de spiegel aan te komen, dat ik een hersenschudding oploop. En ook het soort mens dat lelijker zingt dan een kraai. Ik loop één van de wenteltrappen op en kijk de gang in. Ik denk dat hier de slaapkamers zijn. Er loopt een man één van de kamers uit en hangt bordjes op elke deur. Daarna loopt hij naar de volgende verdieping. Jeetje die man keek vrolijk, vast het zonnetje in huis. Ik denk dat die man ingehuurd is door mijn ouders. Ik kijk naar de bordjes. Op elk bordje staat een naam. Helemaal aan het eind van de gang staat mijn naam. Als ik de deur open doe kijk ik verwonderd de kamer rond. De kamer is echt heel groot. Er staat een enorm twee persoonsbed en een bureau.  Ook is er een heel mooi wit balkon en overal staan prachtige bloemen. Ik kijk wat verder de kamer rond, er staat een tv en een bank met twee hangstoelen en als ik één van de deuren open doe kijk ik een prachtige marmeren badkamer in. Er staat een heel groot bubbelbad(!) en een douche. Ook is er een wasbak en een kastje waar ik mijn spullen in kan doen. Ik zie ook dat de badkamer nog een deur heeft,  als ik die openmaak spring ik een gat in de lucht: ik heb een inloopkast!!! Hij is echt prachtig: hij is heel groot en één muur is van spiegels gemaakt, in het midden staan 3 stoelen en er staan nog meer kasten. Aan de muur hangt een soort tablet waar je de kasten mee kan bedienen. Als ik wéér een deur opendoe kom ik weer uit in mijn kamer. Vrolijk loop ik de trap op naar de tweede verdieping, er zijn zeker  10 deuren; opgewonden doe ik de eerste deur open en al snel zie ik dat dit de fitnesskamer is, aangezien ik mezelf goed ken weet ik dat hier nooit ga komen, ik ben lui AF. Er staan wat fitness aparaten, en aan de muur hangen yogamatten, stopwatches en handdoeken. Ik ben best wel dankbaar dat we nu een eigen fitness ruimte hebben, ik vind het namelijk echt niet prettig om in zo een fitness school te sporten dan kijkt iedereen je zo eng aan, niet dat ik er vaker dan één keer ben geweest ofzo. Als ik de volgende deur opendoe zie ik het kantoor van mijn ouders, er staan twee computers, bureau's en een koffiezet apparaat. De derde kamer is denk ik het attelier van mijn moeder. Als ze geen advocaat was geworden zou ze een kunstenares zijn geweest. Er staan overal tekeningen van mijn moeder en de muur is van glas zodat ze veel licht heeft, ik denk dat ze daar speciaal om heeft gevraagd, want in het vorige huis liep ze steeds maar te zeuren dat haar schilderijen er depressief van worden. De vierde kamer is nog leeg, net zoals de vijfde en de zesde. De zevende, achtste en negende zijn denk ik de logeerkamers. Bij de tiende kamer maakt mijn hart een sprongetje. Één muur staat vol met spiegels, in elke hoek van de kamer staat een box en naast de spiegelmuur staat een muziekinstallatie, aan een andere muur hangt een barre en op een lege muur staat met graffiti dance geschreven. Verbaast kijk ik om me heen. Is dit echt? Als ik naar de vloer kijk weet ik het, is dit mijn eigen dansstudio? Dat kan niet anders, dit is duidelijk een dansvloer, of ik ben blind wat ook den mooie optie is. Opeens voel ik een hand op mijn schouder. Verschrikt spring ik weg, als ik achter me kijk zie ik James met lachende ogen staan. "We zijn niet dom hé Ari? We weten echt wel dat jij dansen en zingen leuk vind. Deze kamer was nog leeg, dus we besloten dat het een dansstudio gaat worden. Maar goed... aangezien je het hele huis hebt gezien... Ga je mee naar beneden? Dan kan je je kleding in de kast hangen." En samen
lopen we naar buiten. Als ik de zon in kijk weet ik: This is a brand new start

Yay 1706 woorden! Ik heb in dit hoofdstuk vooral het huis beschreven, en Ariane heb je nog ni echt leren kennen ofzo. In het volgende hoofdstuk over Ariane leer je de karakters beter kennen, als dat me ooit lukt... btw tips of kritiek ofzo is welkom!
I hope you have a nice day! (˶‾᷄ ⁻̫ ‾᷅˵) x-Ele