Uzun bir aradan sonra ben geldim.
Evet şüphelendim neden mi? Ablam sanki ilk defa yapıyomuş gibi aman neyse artık umursamıyorum ki! Annem ve babam zaten yok ayrıca ablamında pek umrunda sayılamam o kadar canımlı cicimli değiliz yani...
Sabaha karşı bir takırtı sesi geldi kapıdan önce biraz korktuysam da ablam olduğunu anladım ve uyumaya devam ettim. Sabah uyandığımda ise ablam gene evde yoktu kahvaltılımı edip hemen okula gittim. Sırama geçtim ve oturdum Merve suratımın asık olduğunu fark etti ve "Ne oldu?" diye sordu ben de "Genel ışte ablam biliyosun."
Okul çıkışı ev yürümeye başladım arkamdan bir el dokundu ve arkamı döndüğümde bunun Kerem olduğunu fark ettim. "Bugün sende bir tuhaflık var."
"Yok bir şeyim iyiyim sadece biraz uykum var dedim" ve ordan ayrıldım neden böyle söyledim ve koştura koştura ordan gittim bilmiyorum ama şu an ne olup bittiği pek de umrumda değil sanırım.
Eve gittiğimde ablam evdeydi buna çok şaşırdım "Bakıyorum da evdesin"
"Bugün öyle gerekti""Iyi ben odamdayım biraz ders çalışıp sonra da uyurum bir yere gidiceksen gelip söyleyebilirsin mektup bırakmana gerek yok!" Tam odama gidiyordum ki arkamdan "Gene çok tripliyiz bakıyorum"
"Ben tripli falan değilim ayrıca sen demiyomudun' sürekli benim peşimde dolanma sen kendine bak ben kendime' ben de böyle yapıyorum şimdi sen beni bırak çünkü artık ben senden sıkıldım!" bu sözleri söylerken gözlerim dolmuştu zaten odama gidince bu gözyaşları sel olup akmaya başladı. Çok sıkılmıştım gerçekten ama ablamdan değil onun bu çocukça olan hareketlerinden çok sıkılmıştım bazen gerçekten anlamıyorum acı çekmek için sadece ben mi vardım dünya da, bazen umursamamaya çalışsamda olmuyordu ışte olmuyordu ben bunları yaşamak için ne hak etmiştim? Herşey güzel devam ederken neden ölmek zorundalardı neden beni karanlığa böyle bir insana bırakmak zorundalardı ışte sürekli aklıma bunlar geldiği için, en küçük bir şey canımı yaktığında ağlardım. Bazen aynanın karşısına geçip 'bitti artık herşeyi düzelticem kendime gelicem' desemde olmuyordu olmuyordu olmuyordu...
Ağlarken uyuya kalmışım sabah kalktığımda aynı cadılara benziyodum hiçbir farkım yoktu da denebilirdi. Bugün cumartesiydi ve ne yapacağımı bilmediğim için önce duş alıp sonra hemen Merve'yi aradım.
"N'aber?"
"İyi senden n'aber?"
"Iyi bende bugün cumartesi napıcaksın?"
"Her zaman ki gibi evde oturcam"
"Tamam size geliyorum o zaman"
"Gel gel annemde evde yok biraz kız kıza dedikodu yaparız"
"Tamam o zaman görüşürüz"
Işte bu kızı bu yüzden seviyorum çünkü her ne olursa olsun benimle konuştuğu zaman mutlu oluyordum.
Yola çıktım ve Mervelere geldim kapı açıldı ve birbirimize sarıldık."Bir gün görmedim özledim ama be" dedi bana.
"Bende özledim"
Içeri girdik ve gıybetimizi güzelce yaptık akşam saat 8.00'a geliyordu bende eve döndüm ikimizin de telefonları kapalıydı. Eve geldiğimde telefonu açtığım anda Kerem'in beş defa aradığını gördüm ve hemen Kerem'i aradım...
Bakalım Kerem ve Özge ne konuşacak...