Τα βλέφαρά μου πετάρισαν. Με ένα μουγκρητό τέντωσα τα άκρα μου. Το κρεβάτι δίπλα μου ήταν άδειο, μάλλον η Κατερίνα θα πήγε στη δουλειά. Σηκώθηκα και πήγα στο μπάνιο. Τα κοντά μου μαλλιά πετούσαν σε οποιαδήποτε κατεύθυνση μπορούσες να φανταστείς. Αναστέναξα υποτίθεται τα κούρεψα για να αποφύγω στιγμές σαν και τούτη. Έπλυνα το πρόσωπο μου και πήγα στο σαλόνι ή τουλάχιστον έτσι το λέγαμε εμείς. Ξάπλωσα στον φθαρμένο καναπέ και κοίταξα το σπίτι.
Ήταν αχούρι με όλη τη σημασία της λέξης. Τα χρήματα που έβγαζε η Κατερίνα ίσα που έφταναν για τα βασικά. Όσο για μένα δεν έμενα σε μια δουλειά πάνω από μήνα. Έκανε αρκετό κρύο έτσι άναψα την ηλεκτρική σόμπα. Έκατσα για μερικά λεπτά μπροστά της απορροφώντας όση ζέστη μπορούσα. Πήγα στη κουζίνα σκουντουφλώντας και άνοιξα το ψυγείο. Ένα σάντουιτς από προχθές, μια μπύρα και δύο μαραμένες ντομάτες. Πήρα τη μπύρα και έκατσα πάλι στον καναπέ αγκαλιά με το τηλεκοντρόλ. Ήπια μερικές γουλιές, η μπύρα για πρωινό ήταν απαίσια. Άνοιξα την τηλεόραση και μια ξανθιά τίγκα στις πλαστικές μας καλημέριζε λες και ήταν δέκα χρονών.
«Πόσο ηλίθια Θεέ μου» έκανα ένα μικρό ζάπινγκ, αλλά το κουδούνι με σταμάτησε.
Σιχτίρισα τον επιτήδειο επισκέπτη και σηκώθηκα να ανοίξω. Πίσω από την πόρτα βρισκόταν ο Πέτρος. Το γλυκό του πρόσωπο έδειχνε σοκαρισμένο, ενώ αμέσως μετά ένα παιχνιδιάρικο χαμόγελο έκανε την εμφάνιση του.
«Αν ήξερα ότι θα είχα τέτοια υποδοχή θα ερχόμουν πιο συχνα» στριφογύρισα τα μάτια μου και τον τράβηξα μέσα. Δεν έδωσα σημασία στα σχόλια του, εξάλλου δεν ήταν η πρώτη φορά που με έβλεπε με τις πυζάμες. Εντάξει δεν τις λες και πυζάμες ένα μποξεράκι και ένα στενό φανελάκι που αναδείκνυε το πλούσιο στήθος μου.
Ο Πέτρος κάθισε και με τράβηξε δίπλα του.
«Μα είναι δυνατόν τώρα Νάνση; Εσύ και η Κατερίνα; Τέτοια κορμιά πήγαν χαμένα.» Του έκλεισα το μάτι. Με περιτριγύριζε εδώ και πολύ καιρό, αλλά δεν έδινα σημασία όχι πως δεν ήταν ελκυστικός αντιθέτως θεωρούταν από τα τοπ τεν τις γειτονιάς μας. Ψηλός με γεροδεμένο σώμα. Μαλλιά σκούρα καστανά και πράσινα μάτια. Σκέτο μοντέλο. Παρόλα αυτά πέρα από μερικά περιστασιακά φιλιά δεν υπήρξε τίποτα περισσότερο ανάμεσά μας.
« Πόσες φορές θα στο πω βρε Πέτρο μου. Δεν πρέπει να το παίρνεις τόσο στραβά το όλο θέμα.» δυσανασχέτησε και ήρθε πιο κοντά.
«Μα σε θέλω ρε γαμώτο μου. Δε γίνεται να ξεχνάς τι έχει γίνει μεταξύ μας.» είχε δικιο δε γινόταν πριν 4 χρόνια, πριν γνωρίσω την Κατερίνα είχαμε έρθει πολύ κοντά ένα βράδυ. Είχαμε κάνει σεξ και ειλικρινά ήταν το κάτι άλλο. Μπορεί να ήταν μόνο δεκαεννιά, αλλά ήξερε πολύ καλά τι έκανε.
YOU ARE READING
Κρυστάλλινα Δάκρυα
General FictionΗ Εμίλια μια Δαίμονας αναλαμβάνει να φρουρεί τη μικρή Νεφέλη ως που να ορίσει τη μοίρα της. Ο Αλέξανδρος αναλαμβάνει καθήκοντα προστάτη ως αντιπρόσωπος των Αγγέλων. Το μίσος και η απέχθεια που νιώθουν ο ένας για τον άλλο είναι φανερό. Όμως μετά από...