HET WAS EEN ONGELUK- Nathan Van Der Gunst FanFictie

1

''MAMA IK GA NAAR SCHOOL! Nathan niet zo schreeuwen! JA MAAR! Ga naar school -,-. OKÉ!''

Pov Nathan

Wtf gebeurd daar nou weer? Naja het zal wel een gek zijn die weer, *** hij komt mijn kant op!

en voor dat ik het wist zat ik onder die auto. Er kwam een meisje aangereden. Ze gooide haar fiets neer en haalde mij onder de auto. Er werd een vest en een arm onder mijn nek neergelegen en een een arm tussen mijn knieholtes. Het was het meisje. Ze keek me treurig aan. En keek de persoon die mij aanreed Heel vies gemeen aan. ''Waarom rijd u zo hard? ER STAAT 100 OP DAT BORD MENEER! Ik zag hem nog geen eens aan komen xD Oke en dat vind u dus grappig? Ik noem u meer een Gek.!'' Ze pakte een fles water en een doekje uit haar tas. Deed er water op, en deed het op mijn wond. Ze lag mijn skateboard naast haar. ''BELD IEMAND NOG EEN AMBULANCE OF WAT? Jongen ik pak eventjes je telefoon om je mama te bellen oké? Ja is goed.'' Antwoordde ik het meisje terug. Het was een mooi meisje. Ze had donkerblond haar. Blauw-groene-grijze ogen. Trasher trui? o oke? ''Oke jij heet dus Nathan? J-aa-a. Nathan je mama komt er aan. Tot dat ze komt blijf ik hier zitten, het interesseert niet of ik te laat kom op school. Een ambulance is onderweg Nathan.'' Ik kon niks meer zeggen. Why the fuck zal ik iets zeggen? ''Nathan kijk me aan! Blaas in deze zak. Zo krijg je zuurstof. We nemen hem mee mevrouw. Zou ik mee mogen? Natuurlijk mevrouw. Hallo spreek ik met de moeder van Nathan? Ja. Nathan gaat nu naar het ziekenhuis mevrouw. Oke ik kom eraan.'' 

In het ziekenhuis...

''Hard slag ? Redelijk

Ademhaling? Goed

Bloed? Redelijk''

POV Cloë

de dokters liepen weg. Net was zijn moeder ook al geweest. Ik keek hem aan. Ook al kende ik hem niet. Hij deed zijn ogen een beetje open.