ŞURİMŞİNE

-Bölüm 8-

Sıcaktan bunalıp uyandığımda bana koala misali sarılan özgür ile karşılaştım.Özgürü kendimden zorla ayırıp yataktan kalktım ve banyoya girdim. Ellerimi yüzümü yıkadım ve kafamı kaldırdığımda aynadaki yansımamı gördüm. Ben kendimi ilk defa böyle görüyordum. Göz altları morarmış saçı başı dağınık bir asya duruyordu karşımda. Bir günde ne kadar da değişmiştim böyle.
Mutfağa gidip bir süre dikilip,etrafa bakındım. Sonra da kendime bir bardak su doldurup içtim.Kulağıma bir ses geldiğinde arkamı döndüğümde kimseyi göremedim. Elime bir bıçak alıp sessizce odaları dolaştım ama uyuyan Özgürden başka kimsecikler yoktu. Bir anda arkadan iki kol beni sardı. Hızla arkamı döndüm ve bıçağı havaya kaldırıp arkamdakinin boğazına dayadım.

Arkamdakinin Özgür olduğunu görünce bıçağı yavaşça boğazından çektim ve Özgürün boynunda hafif bir şekilde çizik attığımı gördüm.Ağzımı şaşkınlıkla açıp,koşarak bir peçete alıp boğazına tuttum.Özgür"Ne yapıyorsun" dediğinde suçlu bir ifadeyle kafamı aşşağıya eydim."Kanı durduruyorum" dedim ve suratına düz bir ifade ile baktım.
"Peki elinde bıçağın ne işi vardı. Hadi onu geçtim bıçakla odada ne yapıyordun. Beni mi öldürmeyi mi? Düşünüyordun!" dedi bana kaşları çatık bir halde,"Hayır saçmalama. Iı şey ben uyur gezerim de ondan şey olmuş öyle bende korkunca öyle oldu yani" diyerek saçmalamaya başladım.Gerçeği söyleyip ona kendimi deli bir kaçık gibi tuhaf tuhaf sesler duydum o yüzden elime bir bıçak alıp odaları gezdim ve bana sarılanın boğazını kesmeyi düşündüm diyemezdim.
Yatağın önüne gelince kendimi bir anda yatağa attım ve ölü gibi yüzüstü hiç kıpırdamadan öylece durudum. Özgürün bana seslenmelerine dahi cevap vermiyordum. O sesleri düşünüyordum. Yani gerçek değilmiydi? Hadi ama çok gerçekçiydi!

Bir anda Özgür kollarımdan tutup ters çevirdi. Yüzündeki endişenin yerini büyük bir rahatlama aldığını gördüm. Ne olmuştuki? Kendini yanıma attı ve Neden cevap vermiyorsun. Bir şey oldu zannettim hem nasıl yüzüstü yatarken nefes alıyorsun sen?" dedi yine cevap vermedim. Bu sefer tavana bakıp düşünmeye devam ettim. Oda kolunu kırıp tavana bakıp düşünmeye başladı.Birden gülümsemeye başlayınca ne olduğunu anlamadım. Komik olan neydi ki?"Ne düşünüyorsun"dediğimde "Seni düşünüyorum"deyip yanağımdan sıkıca öpmüştü.Öptüğünde şok olduğumu anladığını anlayınca yanağımda dudaklarının gerilmesinden gülümsediğini anladım."Yaa" deyip üstüne zıpladım tam zıpladığımda dudak dudağa kaldık.Şok içinde yüzüne bakarken Özgür "Seni seviyorum" dediğinde yavaşca üstünden kalkıp,balkona çıktım.Balkondaki sandaleyeye oturup bir sigara yaktım.Şimdi annem olsa o zehiri içme kızım derdi.Anneme ilk içtiğimi söylediğimde sen bilirsin hayatını kısaltmak mı? İstiyorsun tatlım demişti,oysaki ben kızacak diye bekliyordum.Ailemi kaybedeli bir hafta olmasına rağmen bana bir yıl gibi gelmişti!Bunları düşünürken gözlerimden yaş aktığını ağzıma gelen tuzlu tattan anlamıştım.Yanımda kıpırdanma hissetiğimde bana acıyarak bakan bir Özgürle karşılaştım.

Bir şey diyeceği anda "Hayır! Sakın bana acıma" diye bağırdım.Özgüre baktığımda boynundaki damarın belirginleştiğini hissettim."Sana acımıyorum bunuda nerden çıkardın?" dedi dişlerini sıkarak."Sus!" dediğimde ayağa kalktı ve gitti.Git sende git özgür diye geçirdim içimden.Herkes gidiyordu zaten hayatımdan bendemi gitmeliyim diye düşünmüyorum değil.Hani kuşlar doğarlar,ama uçmayı öğrendikten sonra anne babaları onları bırakır.Benim hayatımda buna benziyordu uçmayı öğrendim ve yalnız kaldım.Ama babam hep
Tek başıma ayaklarımın üstünde durmayı öğretmişti bana bundan sonra tek başıma ayakta kalacaktım.

Ne kadar acınası değilmi?Kahretsin! Sigaramın bittiğini anladığımda balkondan aşşağıya fırlattım.Duş almam gerekiyordu,odama gidip banyoya girdim.Küvete su doldurdum,eşyalarımı çıkardım ve suya bıraktım kendimi.Otuz dakika da yıkandım ve bornozumu alıp banyodan çıktım.Çıktığım anda duvar gibi bir şeye çarptım.Ahh!deyip kafamı kaldırdığımda özgür ile karşılaştım.Çıkarmısın giyinicem! Diye cırladım.Özgür ise gülüyordu.'Uyuz! Ne gülüyorsun?" Dediğimde işaret  parmağıyla bornozumu gösterip "Bornozlasın farkındamısın?" dediğinde utançla kafamı başka yöne çevirdim ve soğuk bir sesle "Çık" dedim.Özgür ise kapıdan dışarı çıktı.
Dolabıma gidip iç çamaşırlamı alıp giydikten sonra yırtık kotumu ve beyaz tişötümü,giydikten sonra üstüme kot ceketimi geçirdim.Tam kapıdan dışarı çıkacağım anda biri elleriyle ağzımı pamukla kapattığında bilincimin gittiğini hissettim.

Bölüm nasıl? Yorumlarınızı bekliyorumm!!
Sizi seviyorum 💋❤