Prolouge
Maybe you're the Arch of my Angel.
You're my sweety in my Pie.
You're my partner.
--
Chapter 1
"Lilipat na tayo ng bahay." Sabi ng ninang ko na nagkupkop sakin. Siya kasi yung pinagbilinan nila mama at papa bago sila mamatay. "Loyiean, Pack up your things." As se said that, umakyat na ako sa kwarto ko. Mag-iimpake na ko! Yesh yesh yesh! Lipat bahay I'm so excited! "Mamimiss ko itong kwartong ito." Pagpunta ko sa terrace kung saan ako lagi nagsstay. "Mamimiss ko rin tong spot na ako Waaaah T^T"
Bakit parang ang lungkot iwanan yung bahay na ito? Hays. Magiimpake na talaga ako. Hmpf. Andito kasi yung memories ng pamilya namin.
*Flashback*
"Wow mommy! Nasaan po tayo?" Habang buhat buhat ako ni mommy at si daddy naman ay binababa ang mga bag.
"Loyiean dito na tayo titira." Hinalikan ako ni mommy sa noo.
"Wow! Talaga po mommy?! Ang galing! Ang ganda! Ang laki laki!!!"
--
"Mommy tidnan mo oh! Stars! Ang daming stars! Wow!!!" Habang nakaupo ako sa terrace at nakasuporta si mama. "Oh ayun baby oh, tidnan mo yung constellation. It looks like a heart."
"Wow!! Mommy ang galing!!! Mommy tignan mo oh! Smiling face!" Tumingin naman si Mommy sa tinuturo ko.
"Baby. that's not a smiling face. It's a bow." Ngumingiti lang si Mommy sa kalangitan. "Bow? Mommy ano yun?" Kinarga na nya ako papasok ng kwarto ko. "It's your sign baby, It's your sign." Nilapag na nya ako sa kama
--
"Mom?"
Bumaba ako. Nakarinig ako ng mga sigaw.. Tumakbo na ko sa hagdan.
"Mom? where are you?"…
"AHHHH !!! Loyiean magtago ka!!!!"
I was frozen at the moment I saw that my Mom was stabbed.
It felt like something is urging me to kill the man.