Change Your Life (1D Harry Fanfiction)

Ongelukkig

POV Sanne

 'Ting tong' hoor ik de bel. Ik loop naar de deur en doe hem open. 'Hoi, wilt u misschien wat doneren aan wereld natuur fonds voor het goede doel om dieren te helpen?' vraagt een vriendelijk meisje die ongeveel even oud is als mij. 'Natuurlijk' zeg ik met een lach. Ik vind het altijd leuk om goede doelen te helpen. Ik pak een vijfje uit mn portemennee en doe het in de pot. Opeens herken ik haar. 'OMG LISA BEN JIJ HET?' Lisa was mn oude vriendin van m'n basisschool. 'Oh heey Sanne! Waar was jij in al die tijd gebleven?' 'Nou ik was naar Engeland verhuist voor mijn studie maar dat liep niet zo goed dus ben ik weer terug ik Nederland, kom binnen!' zeg ik enthousiast.

POV Olivia

Oke, en dan moet ik dit weer meemaken dat Anna kanker heeft. Heel mijn leven is gewoon een bedrog. Er zijn teveel dingen die negatief zijn. Zeker als een 19 jarige meisje. Mijn leven, kan gewoon oprotten naar hel. De wereld is niet mooi. Er zijn teveel negatieve dingen die je tegenhouden. Zoveel dingen die je wilt doen. Maar niet kan. Dit maakt mij stuk. Ik kan dit gewoon niet. Het liefst wil ik dood. Dood, naar de hel, naar mijn ouders. Familie die toch niet schelen als ik dood ben. Ze zullen het niet eens weten. Ik heb echt niemand. Niemand op de wereld. Miljarden mensen op de wereld, en niemand geeft om mij. Dit maakt mij kapot. Kapot als hel. Misschien moet ik ook wel dood gaan, en me dan opgeven als donor. Zodat diegene WEL een gelukkig leven kan leiden.

Dan ben ik tenminste gelukkig dat ik iemand gelukkig en gezond kan maken. Ik ben helemaal gezond. Daar moet ik blij mee zijn. Terwijl ik dit over dit nadenk in mijn kamer. Heb ik een liedje op. Hurt van Christina Aguilera. Mooiste liedje. Ik zing voorzichtig mee. Het liefst slaap ik voor altijd. Ik wil dood gaan zonder pijn. Maar ik ben te jong om dood te gaan. 19 jaar. Over 2 maanden ben ik 20, en dan moet ik zoiezo uit dit huis en op mezelf wonen. Ik kan niet voor altijd in dit huis wonen met Anna. Het is haar huis. Maar ik moet haar steunen. One Direction was ook te mooi om waar te zijn. Harry kan nu de pot op. Ik wil hem nooit meer zien.

POV Harry

Dit heeft geen zin. Ik moet ook verder gaan met mijn leven, morgen ga ik terug naar London. Olivia kan wel voor zich zelf zorgen. Ookal was ze de enige waar ik ooit in mn leven hopeloos verliefd op ben en was, moet ik doorgaan met mn leven. Zeker in deze tijden met One Direction. Ik kan niet de concerten op stop zetten voor maar 1 meisje. Ik weet nu al dat er duizende mensen nu op mij haten. Maar dit was ik al vanaf het begin af aan gewend, ook toen ik met Taylor had. Ik moet nu maar mijn spullen inpakken, en een vliegtuigticket boeken voor morgen.

'Ben morgen terug - Hazz' stuur ik naar de lads. Het was maar goed dat we even een break hadden gehouden. Maar nu moet ik er weer volop tegenaan. Ik pak al mijn spullen in, ga nog even douchen en ga slapen. Het is al laat. Oh shit. Ik heb mijn vliegtuigticket nog niet geboekt. Vlug pak ik mijn macbook erbij, en boek ik een ticket voor morgen. Morgen om 3 uur s'middags. Ik print het uit bij de balie, en ga weer terug in mijn bed liggen. Ik word vreselijk wakker. Heel mijn haren zijn door de war, en ik heb geen gel bij. Omdat mijn haren altijd perfect zitten. Ik probeer het in model te krijgen, maar het lukt niet. Ik ga mijn haren dan maar wassen. Ik föhn het droog. Beter.

Ik doe  mijn routine en check uit. Ik bel een taxi, en ga naar het vliegveld. Klaar om weer terug naar London te vliegen. Ookal ben ik een uur te vroeg. Het kan mij nu helemaal niks schelen. Het hotel was klote, en ik wou daar echt even weg. Als ik alles heb ingecheckt ga ik op een stoel zitten. Mijn maag rammelt. Ik loop de mac donalds in en bestel een bigmac met fanta. Als ik alles op heb ga ik even op mijn mobiel spelen. Gratis wifi hier.