Deli gibi ağlıyordum.AH LANET OLSUN !!
Aklımdan çıkmıyordu o. Çıkmıyordu işte. Kim olduğunu nerede oturduğunu ses tonunu hatta adını bile bilmiyordum.Hiçbirşey !
Tek bildiğim ona çok büyük bir aşk ve tutku beslediğimdi. Günden güne kahroluyordum.Benı görmüyordu. Benı fark etmiyordu. Ve bu benı çılgına çeviriyordu.Okula gitmek için durakta beklerken onu görmüştüm.Çok kalabalıktı. Ama o kalabalıkta tek gördüğüm görmek istediğim oydu. Aslında diğer insanlardan hiçbir farkı yok gibi duruyordu. Ama değildi işte. Nedenini bilmediğim bir şekilde gözlerine kilitlenmiştim onun.
Otobüs gelmişti lakin çok kalabalıktı. O da bende ayakta gitmek zorunda kalmıştık.Çok sıkışık olduğu için etraf sağıma ve soluma dönemiyordum ve onunla mecbur yüzyüze gelmek zorunda kalmıştık.Ama o yınede bana bakmıyordu. Gözünün önündeydim ama benı görmüyor gibiydi. Umursamaz bir tavrı vardı. Bu duruma çok sinir olmuştum !!
O kadar güzel kokuyordu ki bu güzel kokuyu duymak imkansızdı.Kokusuna dahi aşık olabilirdim. Başımı döndürüyordu.Bir koltuk boşaldı tam oturacaktım belki bu bir fırsat olur diye istersenız siz oturabilirsiniz ben zaten geldim dedimsede cevap vermedi.
SENI APTAL !! hem yüzüme bakmamış hemde konuştuğum halde umursamamıştı. O an ki sinirle indim otobüsten ve okuldan içeriye girdim. GELDE DERS DİNLE !
Tabiki dinlemedim. Dinleyemedim. Benı umursamaması çok zoruma gitmişti. Ama yinede onu istiyordum.En azından sesını duymak...
Çok güzel bir yüzü vardı.Uzun bir suratı vardı. Kumraldı ve masmavi gözleri vardı.
Okyanus gibi... Gökyüzü gibi... Sonsuz uçsuz bucaksız....
Saatlerce o gözlere bakabilirdim . Takılı kalmıştım.Onu düşünmediğim gün geçmiyordu.
Ertesi gün okula gitmek istemesemde mecbur lanet olası alarmın sesiyle yerimden fırladım . Uykumun bölünmesinden nefret ediyordum.Yıne de kalktım. Tuvalete doğru ilerledim.Gözümün altındaki morluklar gece uykunun tutmamasının göstergesiydi. Uyuyamıyordum işte. Saçlarımda hepsi ayrı telden oynuyorlardı. Sabah sabah onları biraraya getirmek için adeta savaş veriyordum. En sonunda pes ettim sıkı bir topuz yapıp hazırlanıp çıktım.
Durakta otobüs bekledim geldiği gibi bindim. Yıne yer yoktu arkalara doğru ilerlediğimde boş bir koltuk buldum ve oturdum. Sağımadöndüm ve tutuldum kaldım. Ellerim terlemişti ve ayaklarım buz kesmişti. Yıne oydu. Kader bizi yanyana getirmişti bu bir fırsattı. Bekledim... Tek bir kelime söylese ben ona zaten binlerce şey soracaktım ama yine bakmıyordu işte. Belkide beni çok çirkin buluyordu. Belki de sevgilisi vardı. Ya da daha başka şeyler...
İçim acıyordu.Benım halım ne olacaktı bilmiyordum. Okula gelmiştik orada indim. Kantine geçtim. Onunda oraya dogru ilerlediğini gördüm. Bir masaya geçti ve kitabını okumaya devam etti. Ne zaman görsem kitap okuyordu. Yıne aynı şeyle meşguldu.
KARAR VERDİM ! unutacak kafamı dağıtacaktım.Arkadaşlarım cafeye çağırdılar ben arada oraya gidip şarkı söylüyordum.O akşam için ayrı bir süslendim. VAY CANINA! gerçekten fıstık gibi olmuştum. Belime kadar olan saçlarım hafif dalgalıydı. Beyaz bir elbise giymiştim ve makyajımı tam ayarında yapmıştım.
Cafeye girdim.arkadaşlarımla biraz muahbbet ettikten sonra sahneye çıktım.En sevdiğim şarkıyı söylüyordum.Kendimden geçmiştim. Gözlerimi açtığımda yine onu gördüm. Yutkundum gözlerimi açtım kapadım onun burada ne işi vardı !!
Şaşkınlıkla kızgınlık arasında gidip geliyordum. Herkes şarkı söylememden memnun benı izlerken o benı farketmemişti bile arka masalarda oturuyor umursamıyordu. Ağlayacak duruma gelmiştim. Herşeye lanet okuyordum. Onu gördüğüm güne , saate, dakikaya ...
Şarkımı bitirip oturdum. Keyfim kaçmişti. Kendime bir bira söyledim. İlk defa içecektim beğenilmemekte üzüyordu benı ama umursamaması benı çileden çıkartıyordu!
Hafif kısa boylu bir çocuk ona doğru yaklaştı.Masasına oturdu. İlginçti ama konuşmuyorlardı.BU duruma anlam veremedim. Birden elleriyle birşeyler anlatmaya başladılar. Dakikalar geçtikçe şaşırma seviyem artıyordu. İnanamadım !!
O bir işitme engelliydi. İşaret dili kullanıyordu. Bu yüzden benı duymuyordu bu yuzden şarkılarımı dinlemiyordu ! ve yıne bu yuzden otobüste bana cevap verememişti. Bu öğrendiğim şeye az kalsın sevinecektim. Belkide beni umursayabilirdi bir şans vardı. Sadece beni görmesini sağlamalıydım...
Ne yapacağımı bilmiyordum. Hiç böyle birşeyle karşılaşmamıştım. Ellerim ayaklarım buz tutmuştu sanki... Bomboş bakıyordum etrafa ne düşündüğümüde ne hissettiğimi de bilmiyordum..
Sadece birşey biliyordum o da ne olursa olsun ona tutulmuştum. O kadar güzel gülüyordu ki gamzeleri vardı. O güldükçe benım içimden birşeyler kopuyordu. Onu seviyordum ona bağlanmıştım tüm düşüncelerimle.
Hızla yerimden fırladım. BİRŞEYLER YAPMALIYDIM !
Koşa koşa eve gitti. Soluk soluğaydım. Kafamda bir sürücevaplayamadığım soru vardı delirecek gibiydim. Bir fikir bulmalıydım...
