Chap 2

47 4 0
                                    

Hays anhirap tanggapin na wala na ang lolo ko. 😭 Lahat ng pangyayare hindi namin alam na mangyayare .






Naggplano sila mama at ang mga tita ko na dun sa bicol ililibing ang lolo ko dahil andun ang lola ko. Dahil ata sa lolo ko kaya mabubuo kaming magpipinsan hays pero ampanget ng dahilan kung bakit kami mabubuo 😭








Pero masaya kami kase di na kami pinahirapan ng aming lolo. At sana maging maligaya sya sa langit :) pero medyo excited kaming umuwi ng bicol kase antagal na den namin di nakakauwi ng bicol e. Hays.








Before umuwi kami ng bicol lahat ng taga taguig nakiramay na sa aking lolo at kami naman busy sa pagiimpakee kase aalis na kami mga 2 linggo den kamk dun .








Kinabukasan aalis na kami papuntang bicol iyakan to the max nanaman kase aalis na lolo ko sa manila eto na mga insan mabubuo na tayo . Matutuwa sila lolo at lola neto.hays eto na aalis na kami dipa den maiwasan ang lungkot sa aming mga mukha. Isang jeep kaming magkakasama at isang ambulansya kung saan nakasay yung kabaong ng lolo ko








Habang nasa jeep kami tila naninibago paden kami kase matagal tagal naden kami nabuo pati sa side ng lola ko naa maama ng mama ko lahat ng apo nya nabuo den kaya andami taalaga namin duon. Hays diko alam kung magiging masaya badun or hindi .....




Basta ang nasa isip naming magpipinsan na masaya na si lolo sa langit. Pero kulang paden kami e kase hahabol yung 6 kong pinsan kase may mga pasok pa sila kailangan matapos nila yung sem kaya ayun naghintay pa sila ng dalawang araw bago sila umuwi

Im inlove to Probinsyano Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon