Change me | a Justin Bieber story

People only see his mistakes. People only try to hurt him. He is just a normal teenager, but society says he can't be. The moment she walked into the room, he knew that she wasn't like all those people. She was different. She wasn't looking for money or fame. She was looking for a sweet guy that treats her well and he was willing to give that to her ❤

Welkom bij deze Justin Drew Bieber fanfiction! Dit is mijn eerste boek op wattpad, maar zelf heb ik er al een geschreven. Ik hoop dat jullie het leuk vinden. Veel plezier met lezen xoxo A.

---------------------------------------------

POV Anna:

Ik werd gewekt door het zonlicht dat door mijn goedkope Ikea gordijnen scheen. De stralen bundelden zich samen boven mijn bed alsof de zon zei: "Opstaan Anna, een nieuwe dag boordevol avonturen staat op je te wachten!" Maar dat was maar een fantasie want de werkelijkheid was steeds gruwelijker. Ik draaide me nog een keer om in mijn bed en deed het deken over mijn ogen. Plotseling besefte ik me wat voor dag het was. Vandaag was de dag dat ik, Anna Jessica Jones, een interview mocht afleggen met de enige echte Justin Drew Bieber. Ik sprong recht uit mijn bed mijn pantoffels in en liep naar de badkamer. Ik keek even op de klok. Gelukkig had de zon me dan toch op tijd gewekt deze zaterdagmorgen. Ik kon het dus rustig aandoen want ik moest pas om 15.00 u bij het bedrijf van Folks magazine staan. Ik poetste mijn tanden en liep de douche in. Het warme water liep over mijn lichaam dat nog steeds een beetje slaperig was. Na het douchen deed ik een handdoek om me heen en ging naar mijn kamer waar ik een leuke jurkje uit mijn kleerkast koos. Wanneer alles goed zat ging ik op mijn bed zitten. Het was een droom die uitkwam toen ik de wedstrijd van Folks magazine won. Niet bepaald omdat het met Justin Bieber was, maar omdat een van de beroemdste tijdschriften mij een wereldster lieten interviewen. Journalistiek was namelijk mijn passie. Het schrijven van artikels en interviews afnemen vond ik geweldig, maar ik was bijvoorbeeld tegen paparazzi. Ik vind dat het privé leven van iemand ook echt privé moet blijven. Al fluitend liep ik uiteindelijk de trap af en eenmaal beneden ging ik naar de keuken. Daar had mijn moeder al een appel voor me geschild. Naast het bord met de appel lag ook een boterham met kaas. Ik bedankte haar en at keurig alles op. Wanneer ik klaar was keek ik naar de klok. Het was tijd om te vertrekken. Ik nam mijn tas en stopte daar mijn notitieblok met vragen in. Vervolgens gaf ik mijn moeder een kus op haar wang en tot slot stapte ik in de lift van het appartementsblok. Ik woonde in New York City en dat was best prettig buiten het feit dat je amper groen te zien krijgt. Een taxi was hier makkelijk te roepen. Ik liep de straat op en ging zwaaien zoals een gek. Uiteindelijk stopte een gele taxi voor me. Ik stapte in en vertelde de man waar ik moest zijn. Hij vertrok en ik keek door het raampje. Het was nog steeds fascinerend om naar de gebouwen te kijken en al zeker wanneer ik eindelijk het gebouw van Folks magazine zag. Ik betaalde de taxichauffeur en gooide de autodeur met een klap achter me dicht. Hier was het dan. Dit was het moment waar ik mijn hele leven had opgewacht. Dit was mijn droom.

POV Justin:

Scooter en ik zitten rustig te wachten in een taxi die ons naar een interview brengt. Blijkbaar zou een fan me interviewen, hoewel Folks magazine al gezegd had tegen Scooter dat ze meer waren afgegaan op bepaalde vragen en schrijfstijl. Mij maakte het niet uit of het een belieber was die me zou interviewen. Het zou net zo saai zijn als alle andere interviews die ik ooit al heb afgelegd. Het leven als een tienerpopster bevalt me de laatste tijd erg zwaar. Ik ben niet meer wie ik was. Ik maak domme keuzes in mijn leven en spreek niet altijd de meest wijze woorden, maar hoort dat niet een deel bij een tiener zijn? Oh wacht even vergeten: ik ben een popster en het is verboden om normale dingen te doen als wereldster. Zo zag ik het namelijk. Ik krijg haat mails en mensen blijven me afkraken op youtube, twitter, instagram en facebook. Soms denk ik dat ik het niet meer vol hou, dat ik het opgeef. Maar ik besef me ook dat ik te graag zing en dans om te stoppen. Ik besef me dat ik dan mijn kinderdroom in duigen laat vallen.

Ik schrik wakker uit mijn gedachten wanneer de taxi stopt voor een groot gebouw. Ik doe mijn cap en zonnebril op en stap uit de auto. Scooter betaalt de chauffeur wel denk ik en loop naar binnen. Ik ben getraind om het luide gegil van fans niet meer te horen, maar in steden zoals New York is het lastig. Er zijn er hier dan ook zoveel. Ik word hartelijk ontvangen aan de inkom, maar zeg zelf niet veel. Mijn handen schuiven in mijn zakken en ik volg een mollige dame die me een kamer aanwijst. Hier binnen ga ik zitten en wacht tot mijn interviewster binnenkomt. Niet veel later gaat de deur open en Scooter wandelt binnen en achter hem volgt een wondermooi meisje. Ze had bruine lange haren en kastanje bruine ogen. Haar benen waren smal net zoals haar bovenlichaam. Ze was aan de kleine kant, maar dat vond ik net prettig. Zo leek ik ook eens groot naast iemand. Een glimlach verscheen op mijn gezicht en ik stond recht. Ik gaf het meisje een spontane knuffel en knipoogde over haar schouder naar Scooter. Ook hij had haar schoonheid blijkbaar opgemerkt. Even later zaten we beiden neer en ik deed mijn cap en zonnebril uit. "Zo, dan kunnen we beginnen", zei ik met een lachje. Misschien ging dit nog niet zo saai worden als ik had verwacht...