Kate

1.

Jezus Heilige Christus. Ik haat mezelf op dit moment echt heel erg. Hoe had ik ook zo dom kunnen zijn, letterlijk niks weten?

Als ik naar havo wil gaat het op deze manier zeker lukken, vmbo misshien wel. Ik pak mijn collegeblok uit mijn tas en een pen uit mijn etui.

Ik begin te schrijven, mijn pen drukt hard in het papier terwijl de worden blijven komen. Na een tijdje leg ik de pen neer en kijk op het blaadje.

Ik voel de tranen achter mijn ogen prikken. NEE, IK GA VANDAAG NIET HUILEN IN DE KLAS! Ik sla de bladzijde om en begin iets nieuws. Ik kan het volgende keer vast beter, dit was gewoon om er van te leren.

Met een klein glimlachje stop ik mijn pen terug in mijn etui en leg mijn hoofd op mijn tafel. Even sluit ik mijn ogen.

Slapen blijkt tegenwoordig de enige mogelijkheid te zijn echt te ontsnappen uit mijn gedachtes. Waarom moet ik het mezelf dan ook nog eens zo moeilijk maken, verliefd te worden op twee jongens.

Ik wrijf over mijn slapen en doe mijn ogen weer open. Als ik zie dat Hyder, mijn crush, naar me aan het staren was. Ik geef hem een glimlach en kijk dan snel weg. Ik kijk hulpeloos naar Mila en ze kijkt naar me met weer die verdomde alwetende glimlach. Wat zou ik die graag van haar gezicht slaan.

Ik steek mijn duim op als vraag hoe het ging en ze geeft me een half hoge duim. Als ze het aan mij vraagt voel ik een traan over mijn wang lopen. Geschrokken kijkt Mila me aan en schuift stiekem dichterbij. Ze legt een arm om mijn schouders en trekt me in een knuffel. Ook Shanne heeft nu door wat er gebeurd en kijkt bezorgd naar me. Haar schiet ik ook maar een glimlachje toe.

Ineens staat ze op en loopt ze naar me toe. Moet je even nagaan dat ze aan de andere kant van de klas zit en geeft me een knuffel.

Snel werp ik een blik naar Hyder, die nog steeds naar me kijkt. Alleen zit wr nu een stuk meer bezorgdheid in zijn ogen.

'SHANNE WIL JE EENS HEEL GAUW GAAN ZITTEN!' schreeuwt de docent die met zijn slome brein ook hweft ondekt dat Shanne niet op haar plek zit. Shanne gaat rechtop staan en begint te praten. 'Ik zou graag naar mijn plek gaan, maar het ziet er naar uit dat geen enkele klasgenoot last van mij heeft en daarom zou ik graag even mijn vriendin aandacht geven. Als u denkt dat een leerling die niet op zijn plaats is minder erg is dan een leerling die huilt, bent u een hele slechte leraar.'

Verbaasd kijkt de docent haar aan en loopt naar zijn bureau waar ik met zijn hoofd in zijn handen gaat zitten. Hij begint dingen te mompelen die niemanf kan verstaan en de klas werkt weer rustig verder.

Ik ben nog nooit zo opgelucht geweest toen een docent zei dat de les afgelopen was, want jeetje, wat duurde dit lang.