Lumapit ako sa puntod nya at inalis ko ang mga dahon na nakakalat dun. Binasa ko ang nakasulat Ellyson Kyle Alejandro.
"Hi Ellyson! Kumusta kana? "- ngumiti ako ng mapait at pinigilan ko ang sarili ko na umiyak. "Sorry kung ngayo n lang ulit ako nakadalaw. It's been 2 years. And i-i miss you so much "- Nag crack na yung boses ko at tumulo na naman ang luha ko. Mabilis kong pinahid yun. Huminga muna ako ng malalim at sumandal sa puno saka pumikit.
Nine years ago...
"H-hello mom! Uhm.. i cooked this cookies for you. T-tikman nyo p-po kung m-masarap. "- sabi ko saka yumuko.
"I don't like cookies. "- malamig na sabi nya saka nagpatuloy sa pagbabasa ng magazine. Pinilit kong wag umiyak.
"B-but mom it's y-your favor---- "
"I said i don't like cookies. Lalo na kapag ikaw ang nagluto. "
"Hon tikman mo lang---- "
"Bat ba ang kulit nyo? Ayuko nga sabi eh. "-Sigaw nya at akmang aalis na nung hinawakan ni papa ang braso nya.
"Alyanna sumosobra kana. Tikman mo lang naman. At sa pagkakaalam ko paborito mo ang cookies. Hindi mo ba nakikita? Pinaghirapan to ng anak mo. Try to appreciate her effort. "- sigaw ni papa.
Tinabig naman ni mama ang kamay nya.. "look Jandrio sabihin mo nga sakin paano ko kakainin ang pagkain na yan kung galing yan sa pumatay sa anak ko?! "
"It wasn't her----- "
"No. It was her fault! I told her to take care of her sister but he chose to play with her friends! "
"She was only 7 years old that time Alyanna!! And it's been 8 years. 8 fckin years..
Hindi ko na narinig ang iba pang sinasabi nila dahil tumakbo nako palabas ng bahay. Tuloy-tuloy narin ang pagtulo ng luha ko.
Araw-araw lagi nalang ganito ang eksena. Laging cold sakin si mama. Sinisisi nya ako lagi sa pagkamatay ng nakababatang kapatid ko. Masakit.
HAPON ng saturday nun nung binilin sakin ni mama at papa si Areya. May importanteng lakad daw kasi sila.
