Ήταν καλοκαίρι και η φίλη μου βρισκόταν στο χωριό της μαζί με κάποιες ξαδέλφες της και τη μεγαλύτερη αδελφή της. Οι γονείς τους έλειπαν εκείνη την ώρα και εκείνες ολομόναχες στο σπίτι έβλεπαν τηλεόραση. Η ώρα κόντευε δώδεκα (τα μεσάνυχτα!) και τότε η αδελφή της είχε τη φαεινή ιδέα να πάρουν το 666 (ναι! τον αριθμό του διαβόλου!). Όταν πήραν λοιπόν άκουσαν μια απόκοσμη φωνή να τους απαντάει: “ναι;;”. Εκείνες το έκλεισαν αμέσως τρέμοντας και αποφάσισαν να κλειστούν στο μπάνιο. Και τότε είδαν κάτι που τους έκοψε το αίμα κι όπως χαρακτηριστικά μου είπε η φίλη μου: “Αντωνία το θυμάμαι σαν χθες, έξω δεν κουνιόταν φύλλο κι όμως το παράθυρο του μπάνιου κουνιόταν σαν να το κουνούσε κάποιος!”. Τρέμοντας πήραν τηλέφωνο τους γονείς τους οι οποίοι προσπάθησαν να τις καθησυχάσουν. Εγώ πάλι πιστεύω ότι από το φόβο της έβλεπε πράγματα που δεν υπήρχαν.
