Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
A/B: Exposing Lorraine Silvestre's cuteness and beautiful face! 😍 I love her so much! How about you? ☺️
Chapter 2: The Escape
"We are going now. Don't worry, I'll try to visit here once a week. I'll contact you every day. Don't be mad at me. I'll always remember you and I'll always bring souvenirs every time I visit you here. I love you Lorraine, be a good girl." - Sabi ni Kuya Keizer sa pillows na nababalutan ng kumot.
Tumayo siya at umalis na.
Huhuhu :'( I'm so sorry Kuya :'( But I need to do this for myself.
Nag tatago ako sa loob ng walk in closet ko. Nag iimpake ako ng mga damit na dadalhin ko. Sobrang dami kong damit kaso onti lang dadalhin ko. Ninakaw ko lang yung maleta ni kuya na tinapon niya sa bodega. Etong si kuya nag tatapon ng maleta eh hindi pa naman sira parang bagong bago pa nga eh -_-"
Nag lagay ako ng ganun para akalain nila na ako iyon at natutulog lang ng mahimbing.
I can't see kuya leaving, at mas lalong ayokong makita siya ng may binabalak ako. Mahahalata ako nun for sure. Kilalang kilala ako ni kuya kaya alam na alam niya pag nag sisinungaling ako.
Tonight aalis sila kuya, at ako din.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Nakuha ko na ang mga importanteng bagay na kailangan kong dalhin. Wala na ba talagang kulang??
Nakapag bihis na ko. Nag bihis ako ng uniform ng mga maid namin sa mansion na ninakaw ko kay Manang Lourdes. Siya yung personal maid ko since nabuhay ako. Medyo maiksi kase maliit lang si Manang Lourdes. Hays. Sana hindi ako mahalata.
*dug*
*dug*
Hinga ng malalim.
Since wala na si Kuya, nabawasan ang security dito sa mansion. Malamang sa alamang sumama ang ibang security guards sa pag hatid kila kuya sa airport. At dahil gabi na nga tulog na ang mga tamad na mga maid dito.
