Το αγόρι της διπλανής πόρτας #WattFunGr

Κεφάλαιο 17

"Πραγματικά δεν ξέρω πως να σε ευχαριστήσω για την βοήθεια" είπε ο Άρης ενώ κατευθυνόμασταν στο σπίτι. Απλά του χαμογέλασα.

Έβαλε το χέρι του στην τσέπη βγάζοντας το κινητό του αφού κάποιος τον καλούσε.

"Εντάξει φίλε" ήταν το μόνο πράγμα που είπε και το έκλεισε.

"Ειλικρινά λυπάμαι αλλά πραγματικά με χρειάζονται και πρέπει να πάω" είπε νευρικά και ήμουν έτοιμη να του πω να μην πάει αλλά με πλησίασε έτσι ξαφνικά και με φίλησε.

Τα απαλά του χείλη άγγιξαν τα δικά μου και ένιωθα σαν να πετούσα στα σύννεφα, σαν να ήμουν στον παράδεισο. Το άγγιγμα των χειλιών του έκανε την καρδιά μου να χτυπά σαν τρελή και τα πόδια μου να μην με κρατάνε. Ήθελα να πηδήξω πάνω του και να τον φιλώ για πάντα αλλά απομακρύνθηκε απο το φιλί μας πολύ γρήγορα και έτρεξε μακριά.

Άπλωσα το χέρι μου για να τον φτάσω αλλά ήδη απομακρύνθηκε πολύ. Έμεινα εκεί προσπαθώντας να επεξεργαστώ τι έγινε, αντιλαμβανόμενη ότι το αγόρι που μου αρέσει μόλις με φίλησε. Η στιγμή που ονειρευόμουν μια ζωή μόλις πραγματοποιήθηκε και αμέσως κοκκίνησα ενώ στο στομάχι μου έκανε πάρτι ολόκληρο το ζωικό βασίλειο.

Ήθελα να τρέξω πίσω του αλλά τα πόδια μου δεν ακολουθούσαν την εντολή μου και αφού τα ένιωθα πως δεν με κρατάνε ήξερα πως με το πρώτο βήμα που θα κάνω θα βρεθώ στο κρύο πάτωμα οπόταν επέλεξα να μείνω εκεί.

Δεν μπορούσα να σκεφτώ πλέον τον αγώνα, το μόνο πράγμα που επικρατεί στο μυαλό μου είναι το άγγιγμα των χειλιών του στα δικά μου. Μπαίνοντας στο σπίτι δάγκωσα το χείλος μου για να κρύψω απο την μαμά μου όταν μου άνοιξε την πόρτα το τεράστιο χαμόγελο μου.

"Γειά σου Χριστίνα μου, ο Άρης δεν είναι μαζί σου?" ρώτησε η Μικαέλα απο την κουζίνα χαμογελώντας μου. Αντιλήφθηκα ότι δεν γίνεται να της πω ότι ο γιος θα της πάει σε αγώνα, οπόταν η μόνη επιλογή που είχα ήταν να πω ψέματα.

"Τον έβαλαν τιμωρία επειδή δεν είχε κάνει τα μαθήματα του" αυτό ήταν το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό. Το αξιοπερίεργο της κατάστασης είναι ότι το ψέμα που είπα έμοιαζε τόσο αληθοφανές αφού είναι πράγμα το οποίο πολύ πιθανόν να έκανε και στην πραγματικότητα. Μπορούσα να της πω ότι πήγε να κάνει επανάληψη αλλά αυτό σίγουρα δεν θα το πίστευε.

Απλά μου ένευσε και πήγα στο δωμάτιο μου. Άρχισα να έχω ένα περίεργο συναίσθημα στο στομάχι μου και ήξερα πως δεν είχε να κάνει με το ζωικό βασίλειο που χόρευε πριν λίγο, ένιωθα άσχημα που τον άφησα να φύγει. Το άγχος και η ανησυχία που είχα επέστρεψαν.