insanlar ve ben

Insanlar

Meraba arkadaşlar ben asosyalim çünkü bana göre sosyallik yavşaklıktan başka bişi deil insanların hoşuna gidecek şeyler söylediğiniz sürece en iyisiniz ama söz konusu size gelince iki güzel cümleyi bir arada kullanmazlar böyle olmaktansa yaşasın asosyallik. Bazen bakıyorum insanlara aslında hiç te mutlu deiller sadece öyle gözüküyolar sorsan aralarında ben mutluyum diyebilecek biri çıkmaz. Çünkü mutluluk başka bişi yalnız kalmak mutsuz olduğun anlamına gelmez. Yalnız kaldığında düşünürsün hayatın gerçeklerini ve kendine ben napıyorum diyebilirsin kimseye benzememen gerektiğini sana kimsenin yarar sağlamayacagını anlarsın.
       Insanlar. Insanlar çok acımasız en ufak bi hatanı görmeyedursunlar seni rezil etmenin bin bir türlü yolunu ararlar nedendir bilmem ama insanlar birbirini kurmayı seviyo hemde çok. Mutluluğu arıyorsan bunu idol olan insanlarda deil kendinde ara ufak şeylerle mutlu olmayı öğren
En önemlisi de iç huzur. Ibadet etmek. Namazını 7/24 kılan bi insan henüz görmedim ben de dahil Allah'ım affetsin. Ama şunu bilirim ki insanın stres ve yorgunluğunu atan en güzel şey namaz. Namaz kaldıktan sonra yaşadığın huzuru hiçbişey veremez. Ben artık şunu da geçtim bakın okumazssaniz ilerde sürünürsünüz diyolar ama sürünmek ne işi yaparsan yap devam eder zengin olmadığın sürece ben amele olmuşum memurun aldığı parayı kazanmışım gerisi beni bağlamaz ama eşim ve çocuklarım için ben çalışabiliyodam bunun ameleliği memurluğu öğretmenliği olmaz. Zira benim kazandığım para bana göre daha hayırlı. Ilerde okul bitince amele olcam diye bişi demedim ama olur da okuyamazssam yaptığım işten asla gocunmam. Arkadaşlar buraya kadar okuduysanız teşekkür ediyorum :) eğer beğenirsiniz sizle farklı konulardaki düşüncelerimi paylaşmaya devam edicem Allah' emanet olun