bugün toplama günü gözlerimi açtığımda anlamıştım bunu, yine o iğrenç trompet sesi vardı dışarda mıntıkamızda herkez çok yetenekli bu yüzden hemen hemen her sene kazanırız ama benim hiçbir yeteneğim yoktu ya kurada çıkarsam nasıl arenada hayatta kalabilecektim bu düşünceleri kafamdan atıp kalktım kıyafetlerimi giyinip çıktım biraz dolaştım ve meydana gittim ailem meşguldü hep öyle olurlar zaten her toplama günü yalnız olurum buna alıştım 16 yaşındaydım son 2 kez daha sonra bu kabus biticekti ama hala tehlike vardı.Bir kadın sahneye çıktı sanırım adı rosse çok süslü bir kadın adları okumak için gelmişti önce bayanlar dedi gülerek sanki güzel birşeymiş gibi elini biraz yokladı ve bir kağıt çekti ve anons etti GLİMMER BELCOURT olamaz bu bendim ama nasıl herkez birden bana baktı kalbim durmuştu ayaklarım zarzor hareket ediyordu sonunda sahneye çıkmayıı başarmıştım hala kendimde değildim nasıl ben ben olamam hayır içim paramparçaydı bu duygularım daha bitmemişken erkekler dedi rosse kağıt çekti ve okudu MARVEL SANFORD ...
