I LOVE YOU, TILL MY LAST BREATH [Book 2 KNMKA]

3

LUHAN POV:

"good day mr.oh, lets sit over there to talk about our business"-pormal kong sabi sa kanya.

humarap sya sakin at binigay ang isang matamis na ngiti. yung ngiting kina-iinlove-an ko nuon at siguro hanggang ngayon.

"drop the formality lu"-sabi nya. umupo na kami sa sofa na magkaharap.

"so... i"-i put myself in this situation yet i dont have any plan?

"luhan how are you?"-tanong nya ng wala akong masabi.

"how am i? oh please sehun!. dont act as if nothing happened"-galit kong sabi sa kanya.

"lu about hao--"

"stop! i dont want you saying his name. you dont have any rights!"-wala syang karapatan na sabihin ang pangalan ng anak ko. kung hindi dahil sa kanya buhay pa sana ang anak ko. siguro grade 3 na sya ngayon.

"just let me f*cking finish!!"-sigaw ni sehun sakin kaya lalong nag init ang ulo.

"IKAW PA ANG MAY GANANG MAGALIT NGAYON?! ANG KAPAL NG MUKHA MO!! umalis kana nga sa office ko"-halos mapaos ako ng sinigawan ko sya.

pumasok naman agad ang secretary kong si xiumin at pinaalis si sehun na sinunod naman nya.

isinandal ko ang likod ko sa sofa at huminga ng malalim.

"sir, are you okay?"-may pag-aalala sa tono ni xiumin ng tanungin nya ako.

"do i look okay to you? just please xiumin, get out of here"-nanghihina kong wika sa kanya na agad naman nyang sinunod.

kinuha ko ang phone ko sa bulsa ko at dinial ang number ni baek. ilang ring pa ay sinagot na nya ito

'luhandi, bakit ka napatawag?'-bungad nya agad.

hindi ko alam pero bigla akong umiyak. yung parang iyak ng mga bata? yung malakas at humihikbi hikbi pa.

'anong nangyari sayo? nako jusko, where are you?'-nag aalalang tanong nya pero hindi ko iyon sinagot at sa halip ay nilakasan ko pa lalo ang iyak ko.

'asan ka!? pupuntahan ka namin ni kyung?'-medyo tumaas na ang boses nya dahil siguro sa taranta nya.

"o...office"-yun lang ang nasabi ko at patuloy pa rin sa pag iyak.

'hintayin mo kami dyan naiintindihan mo? wag na wag kang aalis'-kabilin bilinan ni baek. tumango tango naman ako kahit hindi nya ako nakikita.

ibinaba ko na ang tawag at nagpatuloy lang sa pag iyak.

ilang minuto pa ay dumating si kyung at baek.

"ano ba nangyari?"-agad na tanong nila sakin.

niyakap ako ni kyung habang hinahagod ni baek ang likod ko para tumahan.

"galing dito si sehun"-sabi ko ng mahimasmasan ako.

"ano? anong ginawa nya sayo?"-tanong ni kyung

"i dont know, i just freak out when he's about to say son's name. he's acting as if nothing happened, kasalanan nya to. KASALANAN NYANG LAHAT TO!"

"lu, i think its too much. ilang taon na rin ang lumipas at isa pa alam kong hindi rin ginusto ni sehun yun"-sabi ni baek sakin

"i cant believe you! bestfriend ba talaga kita?"-tanong ko kay baek.

"luhan, ang ibig lang nyang sabihin ay hindi lang naman si sehun ang may kasalanan."-dugtong ni kyung

"just stop. leave me alone"-tinakpan ko ang mga tenga ko at pumikit ng mariin.