Too late

Too late (one shot)

Too late (one shot)

Meron po kayong mababasang as dyan pero sa po yun tas meron rin pong ok pero ok po yun. Pero syempre po dipende nlang din po sa sentence. Thank you po!

^<>^<>^<>^<>^<><>^<>^<>^<>^<>^<>^<>^<>^<>^<>^<>^
"Mommy! Bat ba kase Kailangan dito kami magaral?" Reklamo ko.
"Daddy mo may gusto non Hindi ako" sabi ni mommy habang naglalagay ng grocery sa ref.
"Dapat sinabi mo wag nalang! Kawawa naman yung mga friends kong naiwan tas balita ko puro bu--" Hindi ko na natuloy yung sasabihin ko ng takpan Nung kuya ko yung mouth ko, pero agad ko namang tinanggal yon.
"Alam mo ikaw ang daldal mo! Ang arte mo pa! Madaming bata ang gustong makapunta dito sa states, tas ikaw.. You can study here! Kaya wag kang magreklamo" what do I expect? Si kuya yan eh!

"At ikaw" sabay kuha ng libro sa bag Nya at higa sa couch. "Wag kang makulit, magbabasa ako" saway Nya dun Sa little sister namin

"Kuya sa ating dalawa, ikaw ang mas maarte! Alam mong bata yan. Pwede naman kasing umakyat"

"Tara baby, sa taas nalang tayo maglaro" sabay Irap Kay kuya at karga
sa kapatid ko tas umakyat na kami sa taas

Pero syempre Hindi ako ng naglaro Binigyan ko lang ng toys yung kapatid ko.

Binuksan ko yung mga social media accounts ko at nanga musta ng mga friends ko dun sa Philippines. Hindi naman kasi sa nagrereklamo ako, totoo naman kasi eh! Madami daw ang bully sa mga school dito, gusto ko sa korea eh! Andaming Pogi at cute don eh. Lalong lalo na si NAM WOOHYUN ng infinite at ToHeart! Huhuhu! Tapos.. Tapos 1 week nalang pasukan na!! Ay Hindi ko rin pala masasabi na 1 week nalang kasi 6 day nalang talaga. Kasalanan to lahat ni daddy eh!

"Dadddeeeeeeehhh!!"

[oh, anak bat napata--]

"Bat dito mo ba kami pagaaralin?!"

[mas mag--]

"Bakit Hindi nalang dyan sa korea?!"

[ilang beses ko na bang sasa--]

"Alam mo bang pinagalitan nanaman ako ng magaling mong anak? Sabi Nya nag iinarte daw ako eh toto--"

[aaaaaannnaaaaakkkkk!!!]
Hindi ko nanaman naituloy yung sasabihin ko ng sumigaw na si daddy Kaya otomatikong nailayo ko yung phone as tenga ko. Buti nalang!

[anak! Pwede bang pa tapusin mo Muna ako? 3 weeks lang kami dito sa korea at dahil yon sa business, gusto ko kayong pagaralin dyan para mas matuto kayo! At ilang beses ka na ngang naka punta dito sa korea eh Hindi kaba nagsasawa?] never!

"Pero da--"

[sige na anak andito na yung ka meeting namin, bye! Ingat kayo.. Ilove you] sabay end ng phone call.

Ang sweet ng daddy ko no? Ka meeting-ka meeting. Puro nalang meeting! Huhuhu! Koreeaaaa!! Woohyun<3

"Lizzy!!" Konti nalang magigiba na tong bahay sa sigaw Nya.

"Whhhaaaaatttt!!!???" Sigaw ko naman pabalik sabay karga Kay Casey at takbo pababa.

"What's your problem?" Inis kong tanong sa kanya pero Hindi Nya ako pinansin at dire-diretso lang sya as kotse.

"Mommy ano nanaman bang problema non?"

"Samahan mo Muna yang kuya nyo. Magpa vaccine kayo isama mo narin si Casey" wala nawong magagawa kundi ang makasama nanaman yung kuya kong halimaw. Pero bago ako lumabas..

"Bat kayo po hin--" eto nanaman tayo. "Lizzy!"

"Sige na nga mom, bye!" Bwisit kasi tong lalaki na to eh