The surprises of the future

Riley'nin (baş karakterin) ağzından :

   "Pekala bebeğim saat 8'de beni evimden alırsın. "

  " 8'de oradayım da babandan nasıl izin alacaksın?"

  Daniel  hiç düşünmediğim aslında düşünmek istemediğim o soruyu soruyordu. "Imm şey ... Ben izin alırım. Hadi ama bu tatlı surata kim hayır diyebilir ki.  Sen 8'de bizim orda ol ve sakın kornaya basma babam bu tarz şeylerden hiç hoşnut olmaz biliyorsun. "  başını onaylar biçimde salladı ama izin alamayacağımı düşünüyor. Ha-ha ben eğer Riley'sem bu izini alabilirim.  Daniel'ın dudağına tutkulu bir öpücük kondurup arabadan indim.  El salladım.  O da şebeklik yaparak öpücük attı.  Bu haline kıkırdayıp arabanın gözden kaybolmasını izledim. Kapının önüne geçip  zili çaldım.  Evdeki hizmetçilerden biri  yapmacık bir gülümseme ile kapıyı açtı.  Aynı şekilde karşılık verip salona doğru yürüdüm.  Annem ve babam sıkıntılı bir şekilde bir şey tartışıyorlardı. Benim geldiğimi görünce ikisi de sustu. Tek kaşımı kaldırıp 'ne oluyor? ' bakışı attim. Babam sıkıntılı bir nefes verdi ama konuşmadı. Ben de hemen yüzüme umursamaz bir ifade takınıp konuşmaya başladım "pekala sizin sorunlariniz umrumda değil şimdi ben yukarı çıkıp hazırlanıyorum saat 8'de Daniel beni almaya gelecek . Siz de bu arada tartışmanızı rahat bir şekilde yaparsınız . "Merdivenlere yöneldim. Tam ilk basamağa basacakken babamın sesiyle geri döndüm.  "Riley çabuk karşımıza otur seninle  konuşacaklarımız var. " Oflayıp annem ve babamın oturduğu koltuğun karşısındaki tekli koltuğa kendimi attım. İlk konuşan annem oldu " Riley bak Daniel'ı sevdiğini biliyorum fakat onu üzmek istemiyorsan ondan ayrılmak zorundasın. " dediği şey ile dona kaldım.  Onu üzmemek için ondan ayrılırsam ki neden ve ne alaka olduğunu anlamadım, o daha çok üzülmez mi ? "Ne ! ne  saçmalıyorsun anne sen ondan ayrılırsam bu onu daha çok üzer . Ve bir dakika ben neden onu üzecekmişim? " Babam derin bir nefes aldı " Riley biliyorsun ki bizim sirket ve Bay Jeremylerin şirketi ortak olduk."  'Evet' anlamında başımı salladım.  Fakat hala şirketler ile bizim Daniel ile olan ilişkimiz ne alaka anlamış değilim.  "ve biz aradaki bağı güçlendirmek için Bay Jeremy ile bir karar aldik." Hala anlamış değilim.  "Neymiş bu karar?" Tek kaşımı kaldırıp sordum.  Babam yanaklarını şişirdi ve " Jeremy'nin oğlu justin ile seni evlendireceğiz." Gözlerim yuvalarından fırlayacak gibi açıldı.  Ne dedi o Jeremy'nin oğlu ile ben evlenecek miyim? Histerik bir kahkaha attim ve " Babacığım şakanın hiç sırası değil.  Hazırlanam gerekiyor doğru düzgün ne söyleyeceksen söyle hemen !" "Şaka yapmıyorum!" Ne! Ciddi ciddi beni evlendiriyorlar . "Ya siz delirdiniz mu ? Hiç tanımadığım bir oğlan ile beni evlendireceksiniz . Siz? " annem söze karıştı "kızım biliyorum ama şirketin geleceği için bu çok önemli. " "size sadece tek bir soru , Ben mi daha önemliyim şirket mi ?" Babam " tabiki sen daha önemlisin ama..."  sözünü kestim " ne hala ama diyorsunuz ! Şirketin geleceği için benim geleceğimi mahvedecek olduğunuzun farkında mısınız? " Galiba babamı sinirlendirdim ama bu konuda onlar zerre kadar haklı değiller.  " Allison Riley Stewart ! Justin ile evleneceksin ve o Daniel'dan ayrılacaksın ve ayrıca iki gün boyunca cezalısın odana git ve sakın çıkma! " lanet olsun nefret ediyorum hayatımdan , herşeyden.  Annem ve babama tiksinircesine bakıp odama çıktım.  Ağlamaya başladım. Aniden telefonum çaldı.  Siktir! Daniel.  Ben şimdi ona ne diyeceğim. Açmadım.  Telefon susunca mesaj yazmaya karar verdim.

KİME: DANIEL

Bebeğim ben gelmeyeceğim :( lütfen beni affet ve ayrıca bir kaç gün bana ulaşamayabilirsin çünkü  cezalıyıyım. Babam telefonumu alabilir :(( Seni seviyorum :*

  Ve gönder.  Tamamdır.  Evet Daniel'a biraz yalan söylemiş olabilirim ama şu evlilik konusunu iyice düşünmeliyim. Bu nedenle kimsenin -buna Daniel da dahil- dırdırını çekmem. 

Tekrar ağlamaya başladım ve Daniel'dan gelen mesajı okumadan telefonu tamamen kapattım . Uykuya ihtiyacım olduğunu düşünerek kendimi uykunun sıcak kollarına bıraktım.