Warrior Cats Bruine Ogen (#4)

Hoofdstuk 14

Grindvacht stond op om Grondkit uit de boom te redden, maar Witbloem was eerder. Ze sprong in de boom en klom helemaal omhoog. Iedereen hield zijn of haar adem in. Het was ook moeilijk om Witbloem te helpen, ze was heel hoog en niemand durfde achter haar aan te klimmen. Witbloem was nu helemaal boven in de boom, naast Grondkit. Witbloem miauwde iets onverstaanbaars tegen Grondkit. Grondkit schuifelde over de bijna gebroken tak naar Witbloem. Voorzichtig pakte Witbloem Grondkit bij haar nekvel. Net op dat moment brak te tak. Grondkit poten hingen in de lucht. Ze keek naar beneden en haar ogen werden groot. Witbloem nam klom voorzichtig naar beneden. Grondkit bewoog niet. Grindvacht vroeg zich af of ze nog wel ademde. Toen Witbloem bijna beneden was sprong ze het laatste stukje. Ze legde Grondkit voorzichtig op de grond. Grondkit bleef daar liggen, haar ogen nog steeds groot van angst. Iedereen juichte. Bladneus liep meteen naar Grondkit. "Iedereen stil zijn en wegwezen!" ,Riep hij streng, "Grondkit heeft rust nodig." Een paar krijgers mompelde iets en samen met Witbloem liepen ze naar de andere kant van het kamp om verder te praten. Grondkit bibberde maar het was buiten helemaal niet koud. Maanregen stormde op haar kitten af. Ze begon Grondkit te likken. Grondkit ontspande een beetje en ze sloot haar ogen. Bladneus snuffelde aan haar vacht. "Ze is niet gewond. Ze is alleen heel erg geschrokken" miauwde Bladneus. Zonkit zuchtte van opluchting. Zo te horen had ze haar adem de hele tijd ingehouden. Grindvacht wist niet zo goed wat hij moest doen. Hij voelde zich nog steeds niet echt als de vader van Grondkit en Zonkit. Kom op! Grondkit heeft je nu nodig! Dacht Grindvacht en hij liep naar Grondkit toe en likte haar oor. Grondkit opende meteen haar ogen. Ze keek naar Grindvacht met een blik die leek te zeggen: 'Wat doe jij nou weer?' Grindvacht negeerde het en Grondkit sloot haar ogen weer. "Dat was gaaf!" Riep Regenkit opeens. Hij liep samen met Zonkit maar Grondkit toe. "Je was heel dapper!" Miauwde Regenkit tegen Grondkit. Grondkit reageerde niet. "Laat haar maar even" miauwde Maanregen tegen Regenkit en Zonkit. Daarna stopte ze met likken en liep ze naar Ijstand toe, die samen met haar kitten een paar staartlengtes verderop prooi aan het delen waren. "Kan je alsjeblieft even op Zonkit en Regenkit letten" vroeg Maanregen. Grindvacht kon het net verstaan. Ijstand knikte. Zonkit en Regenkit liepen naar Ijstand en bleven daar zitten. Ijstand bood ze wat prooi aan maar allebij de kitten schudden hun kop. Meestal zouden de kittens meteen een spel gaan spelen. Nu staarde ze naar Grondkit. "Ze moet naar mijn hol om bij te komen" miauwde Bladneus. Maanregen pakte Grondkit bij haar nekvel en samen met Bladneus liep ze naar het medicijnkat hol. Witbloem liep op Grindvacht af. "Hoe gaat het met Grondkit?" Vroeg ze. "Het gaat wel goed. Dankje dat je haar redde" miauwde Grindvacht. Witbloem straalde van trots. "Grindvacht, je zou op een jachtpatrouille leiden" riep Streepvacht. Oja, helemaal vergeten... snel zocht Grindvacht zijn patrouille bij elkaar. De patrouille bestond uit Zilversteen, Pluisstreep en Modderplons. Ze vertrokken snel het kamp uit. Ik ga straks nog wel even bij Grondkit kijken dacht Grindvacht en hij liep verder het bos in, op zoek naar prooi.