Chapter N

1K 6 2
                                    

--

Happy Holidays! 

NakaPrivate po yung CHAPTER M. Kailangan naka-follow if you want to read that chap. Thanks! :)

PAW’S POV

I just can’t really accept that Zelo and I !@@#@#! I walked outside the bar na occupied ang utak ko. Can this day get any worst? Muntikan na talaga akong bumigay kay Zelo! Konting-konti na lang kanina! Pisti na!

Ang tang@ ko! Bwisit! Ano ba Paw?! Gising! Good Lord! Help me please, then my phone rang; I stopped walking at tinitigan ko lang yung phone ko. Took me minutes bago magregister kung sino yung tumatawag.

When it sink in. “DAWN!” I weep. Thank God! Just what I needed! Nagtinginan naman sakin yung mga taong naglalakad, mind your own business will ‘ya?!

“Paw,”

I froze and without a second thought I hanged up.

What the hell?!!! Bakit siya ang nakasagot ng tawag? Sht. Naghahallucinate na ako! Lesheng araw naman ‘to! !@#$%!?

Nagsimula na lang ulit ako maglakad. Papatayin ko ba ang phone ko? Paano kung tumawag si Dawn? Sht naman! Tumawag na nga eh, binabaan ko pa! Akala ko kasi.. para kasing.. boses ni Zel-- Uuwi na ba ako? Six pa lang ng gabi.

Nagring ulit yung phone ko.

Calling…

Dawn Usares

Nagdalawang isip muna ako bago sagutin. I badly needed him. I want him. Para lang mawala si Zelo sa utak ko.

Pero bago ko pa masagot, nag-end na yung call then I received a text from him. ‘Can you meet me at the Cold Stone?’

I replied. ‘Now?’

‘Yes please.’ Nanlambot na naman ako, he’s being too nice to me again. Nag-okay na lang ako at sumakay lang taxi papunta sa pinakamalapit na Cold Stone, which is at Serendra.

I guess after twenty five minutes, nasa Cold Stone na ako. Pumasok ako at nag-order ng Mocha flavor. Kinain ko yun hanggang sa maubos, I kept on looking at my watch. It’s eight o’clock already. I still think what just happened earlier at the bar. Ipapaalam ko ba kay Dawn?

Before I knew it, it’s nine fifteen. Nagvibrate phone ko, and it’s a text message from Momsy. nak, gbi na. Uwi k agd pagtpos mo na yng mga gingwa mo ah, ingat ka nak’

I blinked back the tears. Naguguilty ako, nagsisinungaling ako sa mga magulang ko. They thought of me as their sacred treasure tapos kanina lang para akong babaeng bayaran. Muntikan na akong…

I shook my head no. Unang-una, hindi ako bayaran. At pangalawa, it’s my fault. Sumama-sama pa kasi ako. Stupid me!

“Srsly? Aantayin mo talaga siya? Heck, 10 o’clock na!” Someone yell behind me.

Lumingon ako at kumunot lang ang noo ko. “Do I know you?” Sabay harap na ulit ako sa table. Bigla na lang may humawak sa braso ko at hinila ako palabas ng Cold Stone.

“Ano ba!?” I shouted saktong nasa labas na kami.

His angry eyes were burning into mine. “For your info, he’s not coming.”

Padabog kong hinila yung kamay ko sa pagkakahawak niya. “Wow thanks for the info. I’m going home.” Umalis na ako sa harap niya at naglakad na.

Desperadang KeridaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon