Dip not : Karanlık
Vazoda hiç su kalmadı Isabel
ve beni susuzluk öldüremez ki
Sakın haber verme kapalı kaldığım bu tüneldeki kimseye
Ben saç göz kulak olarak benzerim onlara
yürek olarak ötekileştirdi aşk beni
Tırnaklarıma baksaydın görürdün
yoksunluğunun beni kanattığını
Kanarken ben ıslanıyorum bakışlarının yağmuruyla
Gözlerin geldikçe aklıma sarhoş oluyorum
unutuyorum hangi lisana hakim olduğumu
ve bildiğim bütün kelimeleri
bilmediğim bir dile hapsediyorum
kekeme bir koronun ayak uçlarında yürürken çıkardığı sese uyanıyorum
kızamıyorum ...
kaybolmuşsan sevdiğinin gözlerinde
ve o gelip çıkaramıyorsa artık
hoşgeldin umutsuzluk..
