THE FIVE ELEMENTS: THE LOST WATER PRINCESS

CHAPTER 1: LOST MEMORY

A/N: Ayan na po! Magsisimula na po ang lahat. Hehe

------

(Arielle's POV)

"Aaaaaagghhh! Ang sakit ng ulo ko!"- sapo ni Arielle ang kanyang ulo. Pagdilat niya ng kanyang ay nagulat siya.

"Where the hell I am?"- nagtatakang tanong niya ng mapagtantong nasa isa siyang madilim na lugar.

Puro matataas na damo ang nakikita niya. "Ang dilim, wala ako masyadong makita."

Pilit niyang inaaninag ang lugar. Maya-maya ay meron siyang naramdamang kakaiba, partikular na sa kanyang mga mata. Parang....parang biglang nag iba ang kulay nito. Naalala niya ang taglay niyang kapangyarihan.

Kapangyarihan na naging dahilan upang kamuhian ako ng nga taong kilala ko. Pero bakit parang may kulang? Pilit kong hinalukay ang mga alaala ko but a sudden pain in my head made me to stop.

"D*mn! It f*cking hurts!"- napamura tuloy ako ng wala sa oras.

Nang humupa ang sakit ay tumingin ulit ako sa paligid. It's still dark, pero malinaw ko nang nakikita ang lahat.

Tumayo ako at nagsimulang maglakad. Puro matataas na damo lamang ang nakikita ko. Sinubukan kong hanapin ang daan palabas pero kahit anong pilit ko bigo ako.

I was tired and I decided to take a rest. Naupo ako sa isang gilid na maraming bato. Habang nagpapahinga ay pilit kong inaalala ang mga nangyari bago ako napunta sa ganitong lugar.

Bakit ganun? Tanging ang babaeng nambully sakin at ang pagpapalabas ko ng powers ang naaalala ko. Bukod dun ay wala na.

Yung pamilya ko! Bakit diko maalala. May mga nakikita akong imahe pero bakit hindi ko makita ang mukha niya? Anong nangyayari sakin?!

It really felt weird. All those memories I had was still incomplete. Parang may kulang.

Matapos makapagpahinga ay nagsimula ulit akong maglakad.

*lakad*

*lakad*

*tigil*

*lakad*

*lakad*

*tigil*

Huminto ulit ako. Napapagod na ako. Kumakalam narin ang sikmura ko. Wala bang daan palabas ng lugar natoh!

Di ko napigilan na di maiyak. Sa ganitong sitwasyon walang silbi ang kpangyarihang meron ako lalo na at diko pa yun nakokontrol.

Nilibot ko ulit ang aking paningin sa paligid. And there, I saw light. Masyadong malaiwanag sa lugar na yun na kahit malayo ay natatanaw ko.

I tried to walk again. Kahit hingal na hingal ay binilisan ko pa ang paglalakad.

"Almost there! C'mon Arielle kaya mo toh!"

Narating ko rin sa wakas ang liwanag na yun. Namangha ako sa nakita.

Fairytale!!!

Pakiramdam ko ay nasa dreamland ako. Kailangan kong magising. Sinampal ko ang sarili ko at nakaramdam ako ng sakit. "Ouch! Kung ganun hindi ito panaginip?!"