I miss our hugs

605 9 3
                                    

De 16 jarige Avery gaat samen met haar beste vriendin Grace een weekje naar Florida. Grace is namelijk over de top fan van 5SOS, en laten die daar nou toevallig een optreden geven. Grace helemaal blij, en Avery loopt overal maar lachend achteraan. In tegenstelling tot haar vriendin, weet ze niks over de jongens. Wanneer de vriendinnen op het punt staan om richting het concert te gaan, horen ze op het nieuws dat er noodweer op zal komen zetten. Dat maakt Grace niets uit en ze wil toch richting het concert vertrekken. Avery probeert haar tegen te houden, in het noodweer rent ze achter Grace aan. Maar wat als ze tegen een onbekende aan loopt, en ze daarna Grace kwijt is geraakt? Zal Grace het noodweer overleven?

©FlyingThoughts

-Avery-

Glimlachend open ik mijn ogen. Hinkelend op mijn linkerbeen hinkel ik richting mijn klerenkast en trek ik mijn al klaar gelegde setje aan. Tevreden zet ik mijn rechtervoet op de grond. Rustig loop ik met een appel in mijn hand richting de voordeur. Ik open hem nog niet, maar tel af. ,,5... 4... 3... 2... 1...'' Grinnikend open ik de deur en een vrolijke Grace vliegt me om de hals. ,,Gaan we? Gaan we? Wanneer gaan we?'' ze springt vrolijk in het rond. ,,Heb je je tas al ingepakt? Heb je je paspoort al? Gaan we nouhou?'' zeurend springt Grace verder. Zonder te antwoorden trek ik mijn zomerjas aan, pak mijn handtas en ook mijn koffer. ,,Kom!'' roept Grace en ze sleurt mijn koffer naar de taxi toe. Sloompjes loop ik achter haar aan. ,,Kom op... Luke wacht op me!'' schreeuwt Grace vrolijk. ,,Luke...?'' herhaal ik. ,,Ja, Luke. Kom op, Avery! We gaan naar 5SOS! Dan MOET je minstens één naam kennen!'' Grace heeft volgensmij iets te veel koffie op... ,,Ik kén een naam.'' antwoord ik eigenwijs. Grace kijkt me stil aan, wachtend tot ik de naam noem. ,,Calum.'' glimlach ik trots. ,,Oh, en hoe ziet hij er dan uit?'' reageert Grace. ,,Hij is...'' Ik krab op mijn hoofd. ,,een jongen...'' mompel ik met een scheve glimlach. Zuchtend zakt Grace onderuit.

Ik haal mijn paspoort uit mijn handtas en meteen trekt Grace hem van me weg. ,,Awh! Kleine Avery toch. Wat een leuke foto.'' grinnikend laat ze mijn paspoort voor mijn neus bungelen. Ik zie een 12 jarige ik. Mijn bruine, steile haren waren door een bepaalde freak (Grace.) afgeknipt omdat die bepaalde gek (Grace.) zo graag kapster wilde worden. Glimlachend neem ik mijn paspoort weer aan en geef hem aan een douane. Het is een getinte, wat dikkere man. Zijn ogen staan glimlachend boven zijn brede neus, precies waar die hoort te zitten. Na mij laat Grace haar paspoort zien. Op haar foto heeft ze nog die ronde bril, die bruine krullen en een behoorlijk grote beugel. Met grote ogen kijkt de douane van de foto naar Grace. Hij vindt het vast moeilijk om te geloven dat Grace zó verandert is.

,,Luke... Hm... Trouwen... Melody... Avery...'' bromt Grace in haar slaap. Glimlachend duw ik haar hoofd van mijn schouder. Haar hoofd valt de andere kant in, nu steekt haar hoofd uit in het gangpad. Ik trek Grace weer overeind en probeer haar gordel dicht te krijgen. ,,Attention please! We're about to land in the beautiful Florida. Please sit down till the light above you is out. Thanks for choosing us.'' Mompelend probeer ik verder te gaan met de riem van Grace. Haar wakker maken heeft geen nut, ze slaapt overal doorheen. Ach, het is altijd een kans waard. ,,Grace, we zijn er!'' roep ik in haar oor. Geïrriteerde blikken uit het hele vliegtuig krijg ik mijn kant op gestuurd. ,,Grace, we gaan bij een chinees eten!'' roep ik weer. Ze blijft slapen. Oh, natuurlijk. Dat werkt alleen bij mij... ,,Grace, Luke Hemmings gaat je een aanzoek doen!'' roep ik weer. Dit keer wordt de slaap prinses wel wakker en kijkt vrolijk rond, serieus, al gooi je een baksteen op haar hoofd, ze blijft vrolijk.

Wanneer we aangekomen zijn bij ons super-de-luxe hotel, zien we dat het geen super-de-luxe hotel is. Grommend haal ik mijn hand door mijn haar. We zien bedrogen, het mooie 3 sterrenhotel was dus gewoon nep. Het enige wat hier bestaat is een parkje. ,,Zijn we er?'' hoor ik Grace roepen terwijl ze achter me aan rent en op mijn rug springt. Zwijgend wijs ik naar het park. ,,Nee? Dat kan niet...'' mompelt ze ongelovig. ,,Toch wel.'' antwoord ik en ik grijp haar arm en sleur haar mee naar een ander hotel. We staan voor de grote draaideuren. ,,Sandheart'' lees ik de naam voor. ,,Hm... 2 sterren.'' wedt Grace. Hoofdschuddend bedenk ik mijn antwoord. ,,3.'' We steken tegelijkertijd onze hand uit en schudden elkaars hand. ,,Let's ask!'' grinnikend rent Grace naar een portier. ,,How many stars has this hotel?'' vraagt ze beleefd. ,,3, but in my opinion it's only 2 worth.'' antwoordt de man zonder ons aan te kijken. Schouderophalend trekt Grace me mee naar binnen.

I miss our hugsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu