BANA BİR MASAL ANLAT

Sonbahar

Meyra'dan

Her zamanki yalnızlığım peşimi bırakmadı. Neden bende diğerleri gibi özel hissedemiyorum.Sessiz sakin bir şekilde, sonbaharın gelişini kutlar gibi yapraklara bezenmiş olan kaldırımda yürüyorum. Yanından geçen etrafımı saran insanlar ben yokmuşum ,hic orada değilmişim gibi davranıyorlardı.Karşıdan birbirine sarılmış bir şekilde gülüşerek gelen çifte baktım.Yaprakların çoğaldığı bir yere geldiğimde ayağımı sürüyerek yaprakları dağıttım.Eğilip yaprak topluluğundan bir avuç aldım ve başından aşağı yagdirdim.Tekrar eğilip yaprak almak isteyince biri beni durdurdu ve ona baktım.
" yine mi sen ? Peşini bırakmayacaksin anlaşılan dedi ".
Ne ! Ben mi senin peşini birakmiyorum .Her yerde durup durp karşıma çıkan sensin ve ben mi oluyorum dedim kendimi savunarak." Kızım sen büyümedin galiba ,yaprakla oynamak için yaşının geçtiğini düşünüyordum dedi."Peki sen büyüdün mü? .İnsanları terk edip giderken ,onlara acımadığını göstererek onların herşeyi hak ettiğini düşünürken büyüdüm mü?Biliyor musun sen hâlâ aynısın değişmemiş aksine dahada kibirli biri olmuşsun dedim ona bakarak.O an ağlamak istedim olan bunları söylerken gözlerim dolu dolu oldu.Aglamayacaktim beni ezmesine izin vermeyecektim .Belki unuturum diye düşündüm.1-2 dakika gözlerinin içine baktım. " Bu sadece bir oyundu ve sen oyunu kaybettin ,söz vermiştim dedim ve koşarak uzaklastim. Eve geldiğimde idama çekildim .Aklımın birşeylerle meşgul olası gerekiyordu. Geçmişti ,sadece kalbimin daha da kırılmasına neden oluyordu ki bunu kendime yapmayacaktim dedim içimden .

Ege' den

Gitmişti .Beni öylece bırakıp gitmişti iste.Ne söyleyebilirdim ki haklıydı.Aynısını yapmıştım ona, hayallerini kırmıştım.Yolda ilerlerken artik bunları dusunmeyecegim dedim .Eve vardığımda yorgundum kendime bir kahve yapıp kanepeye oturdum.Telefona baktığımda saatin geçmiş olduğunu gördüm. Telefonu kapatacakken Ural arıyor... yazıyordu. Bir an tereddüt ettim. Kimseyle konuşacak halim yoktu.Hele bu boşboğazla asla .Israrla caldiriyordu telefonu." oğlum arıyorum arıyorum acmiyorsun.Nerdesin? dedi sakin bir şekilde" .Derin bir solu alıp ; evdeyim dedim."Hemen geliyorum kaynatiriz biraz dedi gülerek".Kız mıyız lan biz ? Ne kaynatacagim seninle .Bence sen hic gelme yorgunumda zaten uyuyacagim dedim." Haa.Gelme sensizde iyiyim ,seni cekemem diyorsun ? Sen bilirsin dedi üzüntüyle. " Ne alakası var oğlum dedim güçlerek .Sesi hemen neselenmisti ." Geliyorum bak .Kutayı da alıp dedi ." İyi tamam deyip telefonu kapattim.Mutfağa gidip kahve bardağımi bıraktım.Seviyorum onları.Bana iyi geliyorlardı. Kapı çaldı Uzun süredir baktığım camdan gözlerimi alamıyordum.Yanındaki kimdi ve burada ne arıyorlardı dedim içimden. Kapıdan gelen sert sesle düşüncelerimden siyrildim.Kapıyı açtığımda Uray;oğlum nerdesin ya ,ağaç olduk burada deyip içeri daldı. " İşim vardı onu hallediyordum dedim arkalarından kapıyı kapatırken. " Abi ne bitmez işin var seninde dedi Uray ,elindeki eşyaları mutfağa bırakırken. " Ne aldın lan yine gerzek dedim gülerek." Abicim su kelimeyi söylemeyi kes artık dedi sistemle."Kutayda içeri geçip yan tarafında duran TV nin kumandasini alıp kanallara bakmaya başladı. 1-2 dakika sonra Kutay; yok abi yok bu böyle olmayacak dedi .O an ikimizde donup ona baktık ." Ne oldu oğlum ? Ne soyleniyorsun kendi kendine dedim.TV te dalmıştı. "Ne yok birşey öylesine dedi sakin bir tonda ." Madem öyle ne diye dertli dertli konuştum dedi Uray konuya dahil olarak." Yok birşey abicim siz devam edin dedi kutay .Uray mutfağa gidip aldıklarını hazırlamaya başladı bende Kutay 'la konuşmak için yanina oturdum ve öne doğru değildim. "Kutay bir sıkıntı mi var ? bak eğer varsa dediğimde Kutay sözümü kesti." "Ne derdim olacak oğlum yok birşey dedi bana bakarak." Sen öyle diyosan öyle olsun kardeşim dedim ve kumandayı elinden alıp kanallara baktım. FB TV te gelince Galatasaray -Fenerbahçe maçı olduğunu gördük. " "Dursun dursun bu maç. Bilirsin koyu fenerliyim dedi sırıtarak." "Ben de koyu galataliyim dedim nispet yapar gibi ". Abicim tuttuğunuz takım takim mi allasen? Abiniz koyu karakartalli dedi Uray.O sırada Kutay ve ben gozlerimizi devirip ona baktık." Su an kara kartal maçı yok koçum dedim koltuğa yayılırken. " Aynen oğlum hem maçın galibi belli dedi ayaklarını sehpaya uzatirken." Yavaş gel oğlum yavaş maç 90 dk dedim ". " Oğlum bi birbirimizi yiyince azıcık izleyeyim lan dedi Uray kahkaha atarak." "Dalacagim simdi sana dedim gülerek"." Hah .Bi dedikoducu mahalle karlılığın eksikti o da oldu dedi Kutay Uray ' a bakarak"." Sanki senin ondan kalır yanın var dedi Uray yerdeki yastığı alırken." Kutay bir anda oturduğu yerden kalktı ve Uray 'ın üzerine atladı .Onlar yerde yuvarlanirken gülerek onlara baktım .Boyleydik iste biz arkadaş değil kardeş gibiydik.