Not : " Hikayemiz bitmiştir. Destek veren herkese ve özellikle İnci ailesine çok teşekkür ederim. Kısa tutmamın tek sebebi uzun süren şeyin cıvığı çıkmasıdır. Profilimden beni takip edebilirsiniz böylelikle yakında yazacağım yeni hikayelerimi okuyab...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yıllar sonra İrfan'ın oğlu büyüdü ve 15.11.2016 tarihinde Fevzi abisi ve Yavuz abisi ile Eminönü'nde buluştular. Gene oturup hoş sohbet ederken dayanamadı çocuk abi benim babamın hikayesini anlatsanıza , annem onu bana hiç anlatmadı dedi .
Fevzi ve Yavuz birbirlerine baktı ve gülümsedi. Gözleri doldu ardından .. Baştan sona anlattılar hikayeyi ve ardından Fevzi başladı söze ; " Benim senin gibi babam olaydı .. Dünyaya kafa kaldırırdım be çocuk. O tek senin değil benim , bizim , garibanın , zenginin .. O yere düşen herkesi kaldıran bir babaydı .. " Yavuz başladı söze koca koca adam gözlerini sildi ve " İstanbul'u kuşattı senin baban İstanbul'u" dedi ve ordan bir yarım ekmek aldı ardından " bak şöyle özetliyim sana " dedikten sonra yarım ekmeği veren adama - " İrfan'ı tanırmısın kardeş .. Tam lanetmiş zamanında " + Tanırız kardeş , tanıtalımmı Dedi ve tezgah altındaki bıçağı eline aldıktan sonra Yavuz adamı sakinleştirdi.
Sonra Fevzi ona dedi ki " İşte senin baban böyle bir adamdı .. Kendi gitti , adı kaldı ! "
Çocuk göz yaşları içinde " benim babam .. benim babam iyi birmiydi .. " - İyi biriydi .. Bir garson için neler yaptığı hala gözümün önünde ..
Çocuk eve gittiğinde gözlerinin altı morarmıştı ve saat gece yarısıydı. Annesi onu tuttu ve " neden ağladın sen söyle bakayım "
Çocuk annesini itti ve " bu dünya bir oyun ve sen herkesin baş kahramanını öldürdün .. "
Ardından diğer dünyanın semalarında İrfan'ın yüzü gülümsedi .. Ve " Sevgi öldürüyorsa insanı .. İyiki ölmüşüm "
HİKAYEMİZ BİTMİŞTİR OKUYAN , DESTEK OLAN HERKESE TEŞEKKÜR EDERİM. PROFİLİME GİRİP TAKİP EDİN YAKINDA YENİ HİKAYELERİM GELECEK ...
