A secret perfect Love
INTRODUCTION:
Jannel is a second year student,nag-aaral sa Genuine high school.She has a bestfriend and her name is Grace,si Grace ay classmate pa ni Jannel since they are 1st year,they cant be seperated halos daig pa ang kambal.Si Jannel ay isang simpleng babae,hindi masyadong kagandahan dahil sa kulay niya,matalino kahit papano.Inlove siya kay John na sikat sa buong school campus.Jannel tried her best para lng mapansin siya nito.
Chapter 1
Nagreready na si Jannel and she walk at downstairs and she came into her mother's kitchen,
"good morning ma"
"good morning too my dear,eat your breakfast first bago ka pumunta ng school mo,okay?"
"okay po ma"
After that,she thanked and kissed her mother's cheeks and she leaves,she often uses her roller skates bilang nagsisilbing service niya sa pagpasok pati sa pag uwi
"naku,its already 7:00 am na,kelangan ko ng magmadali"
And success!she came into her school at exact time,buti na lng naabutan niya ang flag ceremony and after that,pumunta muna siya sa locker room para magpalit ng sapatos...
"door slides"
"good morning!"
"ahhhh!!!good morning friend namiss kita!"
Biglang sinalubong ni Grace si Jannel at hinigpitan niya ang pag kaakap kay Jannel
"namiss din kita friend musta na?"
"ayos lang ako,kaw?musta ang lovelife kay John?
"a-anong..."(blushes)
"sigeh na friend tagal na nating di nagkita galing ka pa ng province niyo,kwento ka nman"
(while blushing)"si-sigeh na nga,basta wag mo sabihin kahit kanino ha?"
" syempre bestfriend tayo eh,promise di ko tlaga ipagsasabe"
(whispers)"eto kase yon ka..."
Biglang dumating si John and his bestfriend na si Bryant in their classroom,hindi inexpect ni Jannel
na classmate niya si John and exact katabi niya pa pag classes na,medyo nag iilangan cla dahil sa naganap nung nakaraang 2 buwan
(flashback memory)
(blushes)"umm..John may ipagtatapat ako sayo"
"anu yun?"in gently voice
"gusto kita since were grade 6,sumali ako nang kahit ano singing,sports,arts lahat sinalihan ko,pero ngayon ko lng narealized na dapat noon ko pa sinbi sayo to dahil magbestfriend din tayo,(tears fall down)alam mo?nagpanggap lang akong tomboy para lng maging bestfriend kita"
Napatingin si John kay Jannel but he didnt say anything but see on his face he was so worried coz Jannel is crying while telling her secret feelings for him...
"pero may girlfriend ka na,si marian di ba?ayos lang sana magtagal kayo i hope mahal niyo ang isa't isa so go on"sabay tapik sa balikat ni John"sigeh aalis na ako"pero ang ibig sabihin ni Jannel ay uuwi na siya sa kanilang probinsya,pero ang alam ni John ay uuwi na si Jannel sa kanilang bahay.
Days and weeks passed,nagtaka si John kung bakit hindi na pumupunta si Jannel sa place kung saan umamin si Jannel,tumawag siya kay ate christina to know where is Jannel dahil madalas clang mag txt but ate chris said na...
"um umuwi na sya sa probinsya nila sabi nya baka dun na daw siya mag-aral next school daw,sorry daw kung hindi mo nagets yung paalam niya sayo,tanga mo kase bat wala kang ginawa?!"
"mahal ko din sya pero di ko lang pinapahalata sa kanya"
"eh yung gf mo,anu yon?
"actually sapilitan lng na maging kame"
"so nagpa uto ka nman,alm mo kung tlagang mahal mo ang isa ng tao patunayan mo hindi yung itatago dahil pagdating sa bandang huli magsisisi"
"siguro sasabihin ko nlng sa kanya if she gets back here"
"siguraduhin mo,geh bye nlng"phone downs
after that flashback memory,umupo si John beside Jannel but hindi nila tinitingnan ang bawat isa...
"gu-gudmorning"sabi ni John ng pautal
"good morning din"in mahinang boses ni Jannel
lumapit si Bryant kila Jannel
"anyare sa inyong dalawa,bat iba kayo noon sa ngayon,"
biglang sinenyasan ni John si Bryant na tumahimik,sumunod nman si Bryant pero patagong tumatawa si bryant habang paalis,biglang nakabunggo ni Bryant si Grace...
"aray!,magandang gawain di tumitingin kase sa dinadaanan"pagkasabi ni Grace ng pagalit kay Bryant
"sorry di ko sinasadya"pagkasabi niya kay Grace na may pagkalungkot
"kaw kase di ka tumitingin sa dinadaanan mo!"
"sungit nman to,dati di ka nman ganyan ah"
"anong dati,close ba tau kuya,ni hindi nga kita pansinin nung grade 7 ah"
"ay,di na nya naalala"
"don't tell me ikaw yung kababata ko,ang layo ng itsura mo ngayon"
blushes
"john's point of view"
"baket sa tuwing katabe ko siya nawawala ako sa concentracion,auwgh,ma-mahal ko na ata siya"
"Jannel's point of view"
"baket sa tuwing katabe ko sya ini iwasan niya ako,di nga kaya ayaw niya ko?
MORAL LESSON
Para sa ating mga torpe, wala nang mas maganda pang paraan para magsayang… este magpalipas pala ng oras kundi kausapin ang ating special someone. Pero gustuhin man nating gawin ‘to ay hindi pa rin natin magawa dahil alam natin sa sarili natin na mauutal lang o hindi tayo makapagsasalita nang deretsyo kapag kausap na natin siya. Para bang gutom na gutom tayo, dahil kahit mga letra at mga salita na ating gusto bigkasin ay atin na ding kinakain Tila ba nawawalan at naputulan tayo ng dila kaya hindi tayo makapagsalita nang diretsyo.
