Nils heeft David aan het begin van dit schooljaar leren kennen, toen hij als nieuweling op school kwam. David is al een paar keer van school veranderd, nadat hij opnieuw is weggepest. Maar op deze school was dat niet anders. Vanaf het begin was David degene die getreiterd werd, omdat hij een beetje anders was dan anderen. Tijdens de gymlessen was het altijd het ergst, maar David is blij dat hij een nieuwe start kan maken op een nieuwe school. Hij pakt zijn schooltas in en doet hem dicht, waarna hij naar beneden loopt om naar de keuken te gaan. ‘’Mogguh.’’ Zegt David tegen zijn moeder. ‘’Goedemorgen lieverd.’’ Zegt ze, en ze vraagt of hij goed heeft geslapen. ‘’Ja hoor.’’ Zegt hij, maar eigenlijk weet hij dat hij niet de waarheid spreekt.
David zit helemaal alleen in een hoekje van de aula als Nils op school aankomt. Hij overweegt even om naar hem toe te lopen, maar hij loopt toch de andere kant op, naar zijn vrienden toe. Dan ziet hij Sanne aan komen lopen, en ze loopt naar David toe. ‘’Zou je niet eens wat meer gaan sporten David? Misschien dat die zwembandjes van je een keer verdwijnen!’’ zegt ze en ze loopt weg, terwijl ze hard lacht. Diep vanbinnen weet Nils dat hij er iets aan moet doen, maar iets in hem zegt dat hij zichzelf dan wel onderuit haalt bij Sanne. Dan komt Lola aanlopen met een stapel papier in haar handen en ze loopt op hem af. ‘’Wat heb je nu weer om uit te delen?’’ vraagt hij sarcastisch, en Lola trekt haar rechterwenkbrauw eigenwijs op. Hij weet dat ze hem al een tijd leuk vind, maar hij ergert zich er helemaal kapot aan, want Lola loopt constant achter hem aan, en hij heeft de pech dat ze ook nog eens bij hem in de klas zit.
David ziet dat Lola en Nils staan te praten en Lola zwaait druk met een stapel papieren. Het zal wel weer een of andere domme uitnodiging zijn voor iets, denkt hij en hij gaat verder met zijn Franse woordjes leren. Hij kan zijn kop er niet bijhouden, omdat hij steeds moet denken aan wat Sanne tegen hem heeft gezegd. ‘’Zou je niet eens wat meer gaan sporten?’’ en hij zet zijn boek rechtop, zodat niemand zijn verdriet kan zien. Hij zegt er maar niets van, want hij wil niet dat het weer uit de hand loopt. Dan ziet hij Lola en Nils ineens naar hem kijken als hij over het randje van zijn boek heen kijkt. Hij wil ze niet langer zien en hij doet zijn boek in zijn tas en staat rustig op, maar Sanne komt er aanlopen en zegt ‘’Varkentjes zoals jij horen helemaal niet te gaan staan. Die zijn alleen goed genoeg om te liggen en van de grond te vreten!’’ zegt ze en ze duwt hem op de grond, terwijl ze wat etensresten uit de prullenbak voor hem neergooit. Dan voelt hij nog meer tranen opkomen, maar hij weet ze nog te verbergen voor iedereen.
‘’Wat doe je nou?!’’ zegt Lola tegen haar, maar Sanne loopt gewoon door alsof ze nooit tegen haar heeft gepraat. Nils rolt met zijn ogen en ziet het verdriet die David uitstraalt. Hij kan er niet meer tegen, maar hij wil zich ook niet onderuit halen bij Sanne. De verdriet die David nu voelt, kent Nils maar al te goed. Hij is van de kleuterklas tot groep 7 gepest, toen hij weer van school moest veranderen. Uiteindelijk zijn ze naar Amsterdam verhuist, omdat zijn moeder daar een betere baan kon vinden. Sinds zijn vader er niet meer is moeten ze constant ergens anders gaan wonen, omdat zijn moeder in haar eentje de hele inkomsten bij elkaar moet verdienen. Zijn broer helpt wel mee, maar die verdient niet genoeg om de hele maand van rond te kunnen komen, en samen redden ze het maar net. ‘’Nils, misschien moet je ook maar eens een baantje nemen, zodat we toch iets meer geld binnenkrijgen, en je kan dan ook een nieuwe kleding kopen,’’ zei ze.
De bel gaat en iedereen rent gelijk de trappen op, behalve 3C, want die klas heeft les van meneer Wilting, en die zegt er niets van als je wat later komt. Ze hebben geen zin in de gymles, want ze gaan weer atletiek doen, en dat in de barre kou. ‘’Hey Nils, weet jij wat Lola vanmorgen heeft uitgedeeld? Want ik heb namelijk niets gekregen,’’ zegt Youssef, terwijl ze naar de gymzaal rennen. ‘’Ja, maar ik mag het aan niemand laten zien, de rest was allemaal wit papier dat ze had dubbelgevouwen. Het is geheim, maar ik wil er eigenlijk niet aan meewerken. Maar toch, ze had gedreigd dat ze me wat aan zou doen als ik niet mee zou werken, en Lola kennende zal dat wel iets zijn wat ik niet heel erg leuk ga vinden.’’ zegt Nils, en hij loopt door, terwijl hij tegen de tranen in zijn ogen moet vechten. Als hij in de gymzaal is en zich heeft omgekleed zegt hij tegen de leraar dat hij even naar het toilet moet. ‘’Ga maar, maar zorg ervoor dat je snel weer terugbent,’’ zegt hij en Nils rent snel naar de wc, waar het al bijna te laat is.
